Broken Glass Heroes

Een goeie groepsnaam bedenken: 't is soms zelfs de allerbesten (Nirvana, Red Hot Chili Peppers, Virgin Prunes) niet gegeven. Hallucinant wat wij tijdens de afgelopen Humo's Rock Rally allemaal voorgeschoteld kregen (sorry, Deafinitely Mute, The Retro Ronnys en, welja, School is Cool), terwijl Broken Glass Heroes nog gewoon voor het oprapen lag. "Grandchildren Of The Revolution" is bovendien een betere titel dan "Benidorm Bastards", en de kans dat Marc Bolan en zijn "Children Of The Revolution" naar de rechter stappen is uitzonderlijk klein.
Het verhaal achter Broken Glass Heroes is bekend: Pascal Deweze en Tim Vanhamel kregen de vraag om snel wat retromuziekjes te schrijven bij de intussen gelauwerde tv-serie ("Benidorm Bastards" dus) en bleken zich daarbij zodanig te amuseren dat ze besloten om maar meteen een volledige plaat in elkaar te steken. Ook dat mocht snel gaan. Qua retrogevoel doet "Grandchildren Of The Revolution" denken aan "The Last Shadow Puppets" van Arctic Monkey Alex Turner en Rascal Miles Kane. Meestal hoor je meteen waar de mosterd gehaald werd, waarbij The Beach Boys oververtegenwoordigd zijn: "Poor Little Rich Girl", "Let's Not Fall Apart" (bekend van het reclamespotje, 'Hebt u ook goesting?'), "I Don't Deserve This Feeling" (verbazingwekkend dat Brian Wilson die titel nooit zelf heeft gebruikt); soms moet je na lang nadenken het antwoord schuldig blijven, maar nooit is het originele idee zo mager dat het een persiflage wordt. De lijn is het dunst in "It Won't Be Much Longer", een countrystomper waarvoor zowel muzikaal als tekstueel ('Headin' down the freeway, Thinkin' 'bout my home, Wheels keep on turnin', Truckin' down the road') het onderste uit de kan der clichés werd gehaald, maar laat nu net country een genre zijn waarin de platgetreden paden de meest pittoreske zijn.
The Sore Losers - goeie groepsnaam - krijgen een cameo in hidden track "Wild, Wild Life", dat tweeënhalve minuut nadat het officiële gedeelte is afgesloten laat horen dat een half idee van Deweze-Vanhamel meer waard is dan een heel idee van vele anderen. Laten we hopen dat het niet de laatste keer is geweest dat ze samen in de studio hebben gezeten. (jub) - Humo (BE)

Pascal Deweze en Tim Vanhamel doen er niet flauw over: Carole King, Burt Bacharach, The Beatles en zeker The Beach Boys: dat zijn enkele van de duidelijke inspiratiebronnen voor hun groepje Broken Glass Heroes. Wat begon als een samenwerking om wat songs te schrijven bij de fopreeks Benidorm Bastards, groeit nu uit tot de meest frisse Vlaamse popgroep van het jaar. Het debuutalbum "Grandchildren Of The Revolution" sprankelt als een fles champagne. Brian Wilson is het nadrukkelijkst aanwezig in een rijtje popsongs dat de nazomer warmer kan maken dan wat vooraf ging. "Baby Don't Worry", "Let's Not Fall Apart", "Oh My Love", "L.U.V.", ... Het zijn instant classics die na twee luisterbeurten aanvoelen alsof ze altijd al bestonden, en die later het gezelschap krijgen van songs die met warsere psychedelica de revolutie uit de titel toelaten. Heerlijk! sv - Het Belang van Limburg (BE) & Gazet van Antwerpen (BE)

Brengen scherven geluk? Een mens gaat spontaan belang hechten aan bijgeloof wanneer hij het heerlijk nostalgische "Grandchildren Of The Revolution" in de cd-lader schuift. Dat debuut is de optelsom van Tim Vanhamel en Pascal Deweze. En hoewel de plaat pas na het festival in de rekken ligt, kan de groep zijn hoge stek op de affiche alleen al verdedigen op basis van de vooruitgesnelde single "Let's Not Fall Apart". Die song gaat keurig in sixties gedrenkt en ruikt even hard naar bubblegum als naar het doorrookte houtwerk van ballrooms. Ook de rest van de plaat klinkt overigens zoals een verkleurde Polaroid oogt: als een snapshot van de voltooid verleden tijd. Mijmer dit weekend gerust een eind weg met deze getalenteerde combine achter het grollenprogramma Benidorm Bastards. - De Morgen (BE)

Wer den Song "Let's Not Fall Apart" zum ersten Mal im Radio gehört hat, glaubt an die Wiederauferstehung der Beach Boys. Brian Wilson in Höchstform, keine Spur mehr von Psychosen, die Sonne scheint, und das Leben macht Spass. Das gilt aber nur für die Musik, denn inhaltlich geht es auch ernst zu. "I was up all night, try to figure out what life's all about", fragen sich die Broken Glass Heroes in besagtem Lebenslied - von Aufgabe soll keine Rede sein, das Leben ist zu kurz dafür.
Inhaltlich folgen Pascal Deweze und Tim Vanhamel also der Linie der Beach Boys, die inhaltlich viel mehr zu sagen hatten als das plumpe "Surfin USA". Auch "Baby Don't Worry" hätte aus der Feder des Genies Brian Wilson stammen können, der sich seinerzeit mit dem Duo McCartney/Lennon einen wahren Kampf um die Vormachtstellung im Popuniversum lieferte und verlor.
Deweze und Vanhamel schaffen das Kunststück, den Esprit der 60er auf ihrer Platte so nah an der Zeit aufleben zu lassen, dass der Plagiat gar nicht auffält. Die Broken Glass Heroes kopieren die Beach Boys, die Kinks, die Beatles, selbst Led Zeppelin hört man heraus. Country (Johnny Cash), Blues - alles ist vorhanden. Es macht richtig Spass, Vanhamel und Deweze zuzuhören. Immer wieder konterkariert das Duo die musikalische Schönheit mit der grossen Sehnsucht, die in den Texten steckt. Die Themen Liebe und Frau tauchen immer wieder auf. In dem einen Song will das Erzähler-Ich die Geliebte nicht verlieren ("Oh My Love"), in dem anderen ("I Don't Need A Woman") weiss er, dass er gar keine Frau braucht, weil Liebe einen nur runterzieht. Wer diesen Song und das "Poor Little Rich Girl" hört, könnte sich auch Eels-Sänger Mark Oliver Everett bei den Broken Glass Heroes vorstellen. So modern hören sich die Flamen an. Eine grandiose Platte. (pb) - Grenz Echo (BE)

Contacté pour le soundtrack de Benidorm Bastards, Tim Vanhamel (Millionaire) et Pascal Deweze poursuivent leur collaboration pour un premier disque hommage aux années 60/70. Une version flamande d'American Graffiti qui tient bien la route entre pop californienne (Baby Don't Worry), slow pour nostalgiques de Grease, refrains bubble-gums évoquants les college bands et rock psyché (U Becomes U) - L.L. - Télémoustique (BE)

Voor een trip naar de sixties moet je je voortaan niet meer wenden tot geestverruimende middelen, een plaatje van Bro- ken Glass Heroes volstaat. Wat begon als een opdrachtje voor de serie ‘Benidorm Bastards’, ontaardde al snel in een heus project, met ‘Grandchildren of the revolution’ tot gevolg. Naast de aanstekelijke single ‘Let’s not fall apart’ staat de plaat vol sfeervolle songs van een haast ontroerende nai¨viteit en oprechte schoonheid. Tim Vanhamel en Pascal Deweze verdiepen zich met overdui- delijk enthousiasme in de mu- zikale wereld van The Beach Boys, The Doors en The Beatles, met hier en daar een vleugje Rolling Stones en Johnny Cash. Verslavend! - Metro (BE)