Music
Press
Ploegsteert is een dorp in de Belgische provincie Henegouwen, tegen de Franse grens. Het is wellicht alleen bij wielrenners bekend, omdat de betreurde Frank Vandenbroucke (zijn bewogen leven verdient een film) er vandaan kwam. Ploegsteert is nu ook een song op de tweede cd van de band van zanger/songschrijver Wannes Cappelle. "In Ploegsteert zei de pastoor: Ik wist van niets / Maar God is van onze parochie en rijdt met de fiets". Cappelle denkt, schrijft en zingt in het West-Vlaams, zoals ook Flip Kowlier dat doet. De teksten staan vertaald in het boekje, maar genieten van de muziek is ook al mogelijk zonder alle woorden te begrijpen. Je hoort dat ze echt zijn, ontroerend en diep persoonlijk, de liedjes over zich ergens thuis voelen, de band onder broers, het ouderlijk huis verlaten, verdriet, ontgoochelen en met jezelf overhoop liggen. Cappelle legt zijn ziel bloot en heeft er in Vlaanderen zoveel succes mee dat hij zijn taak als bandlid van Roosbeef (tijdelijk) heeft stopgezet. Humo noemde hem al eens Bright Eyes in het Vlaams. Dat snijdt hout. Cappelle kent zichzelf goed, maar blijft ontroerend onzeker. "Ik maak niets af / Ik leeft in 't klad." Voorlopig durft niemand in Nederland de distributie van dit zeldzaam mooie album aan. Daar weet u wel raad mee toch? - OOR - Willem Jongeneelen
Discography
Ploegsteert (2012 - Het Zesde Metaal)
Akattemets (2008 - PIAS)
Photos
Bio
Soms ontdek je heel onverwacht een groep of een artiest, waarvan je eerst heimelijk trots bent dat jij een van de ingewijde fans bent, maar waarvan je tegelijk de naam van de daken wilt schreeuwen. Wie de theatervoorstelling Maanziek heeft gezien, herkent dat gevoel. Daarin gaf Wannes Cappelle, aan de zijde van Wouter Deprez, een ontwapenende inkijk in de poëtische en melodische pracht waarvan zijn liedjes bol staan. Het eerste album van Cappelles groep Het Zesde Metaal (Akattemets) werd niet voor niets door Focus Knack tot meest onderschatte plaat van 2008 gebombardeerd.
Bijna vier jaar later heeft Het Zesde Metaal (met aanwinsten Tom Pintens, Filip Wauters, Tim Vandenbergh en producer Robin Aerts) een vervolg aan dat straffe debuut gebreid. Op Ploegsteert graaft Cappelle nóg dieper in hart en hoofd, zowel bij zichzelf als bij zijn publiek. De vruchten van zijn gepieker over de Grote Gevoelens zijn stuk voor stuk uitgepuurde pareltjes. Cappelle legt vingers op wonden en windt er geen doekjes om. Dat is ook niet nodig, want hij stelpt ze op tijd en stond met al even rake ontroering. En dankzij zijn schier onuitputtelijke arsenaal aan dichterlijke vondsten We lopen hand in hand en zwijgen mond op mond, om er maar één te noemen zorgt Cappelle ervoor dat een glimlach uiteindelijk altijd de bovenhand haalt. Het Zesde Metaal blijven onderschatten wordt wel héél moeilijk.
Links
