Kasba

Kasba is een Marokkaans-Nederlandse band uit Boxtel. Ze mixen Marokkaanse muziek met onder andere reggae, rock en funk. Daar bestaat zelfs een Nederlandse term voor: De tajine-stijl. Al die verschillende muzikale invloeden worden tot een heerlijke cocktail gemixt. Het is een mooi voorbeeld van een multiculturele meerwaarde. De basis bestaat uit traditionele Marokkaanse muziek, zoals chaabi, Gnaoua, reggada of rai. Daar horen exotische instrumenten bij. Karkabous, galla, tar en allerhande trommels worden gemengd, met de westerse klanken van gitaar, drums en synths. Het gaat zelfs verder dan deze twee landen. Je hoort ook invloeden uit Jamaica, Frankrijk en plots wordt er ook even in het Engels gezongen. Dat zal de invloed van de Nederlanders zijn. Een volk, dat je waar ook ter wereld tegenkomt. Het lijkt soms dat ze overal willen wonen, behalve in Nederland zelf. Het blijft een vreemde vaststelling voor een honkvaste Belg, zoals ondergetekende. Toch blijkt er een Belgisch staartje aan deze plaat te hangen. Voor hun nieuwe album, hebben ze een distributiedeal gesloten met LC Music uit Leuven. Dat hebben ze goed gezien daar in Leuven. ‘Zigzag’ vult je huis in een oogwenk met zuiderse ritmes en warme klanken. Hierop blijven stil zitten is onmogelijk, of je zou een aangeboren afwijkend gevoel voor ritme moeten hebben. Concertorganisatoren opgelet: Dit is een te boeken groep, voor op één of ander zomers festivalletje. Ambiance verzekerd! - Soundslike

Drie jaar na hun succesvolle eersteling verbreedt de Marokkaans-Nederlandse groep Kasba zijn horizon. Ze kijken verder dan dat drukke, geheimzinnige stadsmidden (kasba) en zingen in het Frans, Engels, Marokkaans en Nederlands.

Op hun percussieve beats mengt het Noord-Afrikaanse dialect lekker met de Nederlands-Engelse teksten. Zoals in Bambara, het openingsnummer waarin gastblazers uitgelaten van zich laten horen. Er staan nogal uiteenlopende tracks op Zigzag. Naast Afrikaanse reggae, raï en natuurlijk diverse Marokkaanse stijlen is er ruimte voor Yo Chichem, een mooie en in het Engels gezongen ballad, en Nederlandstalige reggae (Illegal). En in Sami El Ghousli's gedragen compositie Hay Manou zelfs enkele gitaarsoli. Ook de koortjes zijn erg gevarieerd. In Salama gaat het er zelfs Afrobeat-achtig aan toe. In het intieme Wassiya van Cheb Bilal experimenteert Kasba semi-akoestisch en in het bellydance-achtige Zina geeft het Orchestre Ismailia zwierig acte de présence. De twee spetterende danceremixen zijn van dj Idriss, die van Bambara reggaeton maakt, en dj MPS Pilot, die Halima Marseille spannend oriëntaals verbouwt. Samen met leadvocalist Sami heeft de groep, waarin vier Marokkanen gebroederlijk samenwerken, met vier Nederlandse muzikanten/arrangeurs een heerlijke muzikale tajine bereid, die lang heeft mogen stoven en daarom rijk gevuld is met smaken. PIETER FRANSSEN - OOR Magazine

De mannen van Kasba zijn zo slim geweest om één van de meest meeslepende nummers van het tweede album vooraan te zetten. Meteen vanaf de eerste tonen van 'Bambara' zit je er middenin en je moet wel een enorm ijskonijn zijn om niet in beweging te komen en je te laten beïnvloeden door de vrolijke klanken van deze opener. Ook de daaropvolgende tracks zijn swingend en meeslepend. De mix van gnaoua, reggae, raï en rock ligt lekker in het gehoor en dat gaat ook op voor oren die wat minder bekend zijn met deze mix waarin de Marokkaanse muziek centraal staat.

De zeskoppige groep (op het album bestaat het gezelschap zelfs uit acht muzikanten, aangevuld met de nodige gastmuzikanten) uit Boxtel heeft de variatie goed in het oog gehouden, want na een aantal swingende nummers is er ook ruimte voor wat meer ingehouden liedjes en krijgt de reggae hier en daar de overhand, zoals bijvoorbeeld in het deels Nederlandstalige, deels Franstalige 'Illegal'. Met die track heeft de band een prijsnummer voor festivals in handen en Kasba speelt nogal eens op festivals, dus 'Illegal' zal menig festivalpubliek absoluut aanspreken. Een ander liedje dat de afwisseling goed doet is het Afrikaanse aandoende 'Salama'.

Muzikaal gezien zit het allemaal prima in elkaar, de zes muzikanten zijn uitstekend thuis op hun instrumenten en de met regelmaat opduikende wisselingen verlopen vloeiend en natuurlijk. Meest in het oog springend zijn de gitaarpartijen van Roel Denteneer. Zijn gedragen partijen doen denken aan de stijl van de onder andere van Marco Borsato bekende Rob Winter. Voorts vallen de uitbundige percussie en de in raï vaak voorkomende snelle toetsenpartijen op. Zelfs als een nummer compositorisch wat minder sterk is valt er door de arrangementen nog genoeg te beleven.

Na de tien "reguliere" nummers wordt de langspeler afgesloten met een remix van 'Bambara' met medewerking van Perry Mystique en een herbewerking van 'Halima' waar onder andere DJ mps Pilot zijn stempel op drukt. Het zijn tracks die het goed zullen doen op de nieuwe urban jongerenzenders. In dat circuit vervult de band sowieso een voorbeeldfunctie, want met de mix van Marokkanen en Nederlanders is Kasba een goed voorbeeld van een geslaagde integratie van beide bevolkingsgroepen.

Een kleine kanttekening is nog wel op zijn plaats, want titelnummers 'ZigZag' lijkt net iets te veel op het door Los del Río beroemd gemaakte 'Macarena', maar dat zien we gezien de rest van de geslaagde tracks door de vingers. Al met al is 'ZigZag' een cd die vrolijk maakt en een goed visitekaartje voor de nodige boekingen op zomerse festivals. - MusicFrom.nl

Zaterdag 21 april 2007 - BOXTEL - Wat Elvis Presley is voor de Amerikaanse rock'n roll, is Khaled voor de Noord-Afrikaanse popmuziek. Vandaar ook dat de Marokkaan Sami El Ghousli, voorman van de Boxtelse formatie Kasba, trots is dat hij en zijn band hun nieuwe cd morgen mogen presenteren in het voorprogramma van de Algerijnse raï-ster in Amsterdam. "We hebben al eens vaker met hem opgetreden. Maar het is een hele eer. Khaled is een absolute grootheid.

Sami zit met een espresso in het Boxtelse chauffeurscafé 'De Oude Ketting'. Tegenover hem nipt gitarist Roel Denteneer, de jonge, Nederlandse gitarist van Kasba, van een frisdrankje. Ze maken een ontspannen indruk. 'ZigZag', de langverwachte opvolger van 'Chouf Chouf' waarmee Kasba scoorde in Nederland en Marokko, is helemaal klaar. Een album dat volgens Sami veel breder en rijker is dan het vorige album. "We hebben nog veel meer invloeden dan op de vorige plaat. Er staat zelfs een Nederlandstalig nummer op", zegt hij. Dat nummer, 'Illegal', wordt niet door Sami gezongen. Sami schreef het nummer in het Frans, waarna bassist Dieter van der Westen de tekst vertaalde. "Het gaat er over dat illegalen eigenlijk niet bestaan", zegt Sami. "Want de wereld is van iedereen."
Maar meer politieke uitspraken zul je van Sami niet horen. "Elke journalist gaat meteen aan me vragen wat ik bijvoorbeeld van de problematiek van jonge Marokkanen in Nederland vind. Daar vind ik wel iets van, maar ik zeg er niets over. We zijn muzikanten en geen politici".
Toch heeft Sami in zijn band wel bewust gekozen voor een gemengde, Brabants-Marokkaanse samenwerking. De ene helft van de band is Marokkaans, de andere Nederlands. Sami speelde in overwegend Marokkaanse bands als Folk Nass en Safaraï Band. Met Kasba wilde hij andere invloeden in zijn muziek hebben. Zo kwam hij bijvoorbeeld bij Roel terecht. "Ik zag hem met een metalband spelen op de Markt in Boxtel. Hij speelde zo snel. Ik dacht, ik wil hem in mijn band hebben."
Denteneer, student werktuigbouwkunde, moest aanvankelijk wel wennen aan Kasbah. "Ik luisterde naar metal en symfo. Met name de ritmes van deze muziek waren me aanvankelijk vreemd. Maar door de toernee door Marokko die we hebben gemaakt, ben ik wel de achtergronden van de muziek meer gaan begrijpen en die ook meer gaan waarderen." Roels rol in de groep is ook groter geworden, zegt Sami. "We klinken op onze nieuwe cd soms een beetje als Santana."
De groep mag dan bekend zijn in Nederland en Marokko, ook in andere Europese landen wil de groep meer optredens zien te krijgen. In landen als België en Frankrijk, met een grote Marokkaanse gemeenschap, lijkt succes voor de hand te liggen. Kasba kijkt ook nadrukkelijk naar Duitsland. "In Duitsland wonen meer Turken dan Marokkanen, maar ook Turken vinden onze muziek prachtig." - Brabants Dablad Newspaper (NL)

Vrijdag 6 mei 2005 - Den Bosch - Het was een onwennig gezicht. De oer-Brabantse troubadour Gerard van Maasakkers geflankeerd door de in Marokkaanse kledij gestoken Kasba-muzikanten. Maar hun gezamenlijke versie van het 'Lied van de Vrijheid' zorgde voor hét kippenvelmoment van het Noord-Zuid Bevrijdingsfestival verbroedering in optima forma.

Jammer dat Van Maasakkers maar één liedje mee mocht doen met de Boxtelse band, die het Bossche publiek liet zweten op 'gnaoua-rock'. Of het door Willem-Alexander, Balkenende of 'helikopterband' Ali B kwam, Den Bosch was gistermiddag al vroeg massaal 'in de house' de Parade stond tjokvol. Uit honderden kinderkelen klonk 'Wat zou je doen?' Behalve schreeuwerige raps presenteerde de populaire Marokkaan Ali B een geestige dj-medley op bekende melodieën, zoals 'Heb je even voor mij' ('Ik heb hasjies voor jij'). Niet iedereen kon de 'vrijheid flavor' van Ali waarderen de rapper kreeg enkele eieren naar zijn hoofd. 'Ali B is een fake-rapper', motiveerde een 'echte' hiphopper zijn daad. De politie kon het geintje niet waarderen en rekende de daders in. Wat wel mag op de dag van de vrijheid is ten overstaan van enkele tienduizenden mensen 'Bush is a terrorist!' schreeuwen en vervolgens nog een keer of tien in het Spaans, zoals de zanger van Cheb Balowski dat presteerde. De geëngageerde Spaanse band speelde in het zonnetje een bezielde set van gipsyrock, polka, patchanka en een zeer verdienstelijk moppie Arabische raï. Minder overtuigend klonk de 'rumba catalana' van Gertrudis, ook al zo’n nieuwe 'mestizo'-band uit Barcelona. Immer borg voor kwaliteit staan het akoestische feestorkest Amsterdam Klezmer Band en publiekslieveling Zuco 103, dat met frontvrouw Lilian Vieira via frivole samba toewerkte naar een techno-climax. Het feest op de Parade werd voortgezet met de Amerikaanse skarockers The Toasters en Ska Cubano, een flamboyant en veelbelovend Brits/Caribisch droomorkest dat met onder meer de charismatische Engelse entertainer/zanger Natty Bo en de Jamaicaanse trompetlegende Eddie Thornton op verbluffend strakke wijze klassieke ska mengt met Cubaanse mambo. Een verrassende topper van deze memorabele 15de Noord-Zuid-editie. - Brabants Dagblad Newspaper (NL)

Het gaat snel met het Nederlands/Marokkaanse Kasba. In januari 2001 debuteerde de groep in Paradiso, een jaar later was de Amsterdam Arena aan de beurt tijdens het huwelijksfeest van prins Willem Alexander en prinses Máxima en op dit moment staat de single 'Yama Bomba' op 1 in Marokko.

Bassist Dieter van der Westen vertelt: "We hebben het album 'Chouf Chouf' vorig jaar opgenomen en in december afgemixt. Via de platenmaatschappij is hij vervolgens verspreid in Noord-Afrika en in landen als Egypte en Marokko werd er al meteen goed op gereageerd. Zo kwamen we op het idee van een videoclip. We kozen het nummer 'Yama Bomba' uit en hebben daar vervolgens in Boxtel een clip bij gedraaid. De clip was wekelijks te zien in een Top Of The Pops-achtig programma op de Marokkaanse TV en groeide zo uit tot een nummer een hit".

Geen politiek
Het succes lijkt snel te komen, maar de bassist corrigeert dit beeld: "Ik ben zelf al twaalf jaar bezig met Raï-muziek en de band zo'n vier, vijf jaar. We mochten toevallig optreden tijdens het huwelijksfeest van Willem Alexander en Maxima en daarna is het balletje gaan rollen. Opeens stonden we voor volle zalen en stonden de mensen voor ons in de rij".

Goed voor de Marokkaanse gemeenschap die al zo vaak negatief in het nieuws is, vindt ook van der Westen: "Vergelijk het met een kist appels die je tegen licht houdt, daar zitten altijd wel een paar rotte exemplaren tussen. Maar mensen die echt geïnteresseerd zijn zien dat dat best mee valt". Met politiek houdt de groep zich dan ook niet bezig: "Laat ons maar lekker spelen, als we mensen inspireren is dat mooi meegenomen".

In augustus vertrekt Kasba naar Marokko om de vruchten te plukken van het succes. Een eerder bezoek beviel prima: "We werden als sterren behandeld, kregen een tourbus met privé-chauffeur en waren dezelfde avond nog live op TV. De band kijkt dan ook vol spanning uit naar de hernieuwde kennismaking: "De typische sound slaat erg aan, maar hoe populair we nou echt zijn zullen we dan pas zien". - Planet Internet

Maandag 22 november 2004 - Jong, oud, wit, zwart en alles wat daar tussenin zat, kwam gisteren af op het verbroederingsconcert Stay Close! op het Amsterdamse Museumplein. Daar traden in de vrieskou artiesten als Ali B., Bløf en Kane op. "Ik ben blij dat ik aan die vreselijke gebeurtenis een positief staartje kan geven."

Bijna 20.000 mensen kwamen gisteren naar het Museumplein in Amsterdam voor het concert Stay Close! Marmoucha dakka, Ali B., Bløf, Thé Lau, K-Liber, Kasba, Lange Frans en Baas B, Krezip, Frank Boeijen, Extreme, Kane en The Partysquad traden op tijdens het ruim twee uur durende minifestival. Stay Close! was een initiatief van artiesten die vooral jongeren uit alle gemeenschappen in Nederland wilde oproepen om ’bij elkaar te blijven.’ De moord op Theo van Gogh en de spanningen die dat opriep, waren de directe aanleiding. De laatste weken leken vooral de verschillen tussen de bevolkingsgroepen in Nederland bepalend. Gisteren viel dat even weg. Het Museumplein was weer de smeltkroes waar Nederland tot voor kort trots op was. Jong, oud, wit, zwart en alles daar tussenin was in een gemoedelijke sfeer bij elkaar.
Na de inleidende trommels van Marmoucha dakka, begon Stay Close! met een optreden van Ali B. De rapper benadrukte dat alle verschillende artiesten gisteren samen met het gemêleerde publiek één front vormden tegen intolerantie. Bløf begon daarna met het nummer ’Omarm me’. „Een beetje idealistisch wellicht“, zei zanger Paskal vooraf, „maar ik denk als iedereen dat wat meer zou doen, we een stuk verder zouden komen.“ Bløf sloot af met een gezamenlijk optreden met Thé Lau. De frontman van de Scene schreef jaren geleden het nummer ’Iedereen is van de wereld, en de wereld is van iedereen’. De verwarring van de afgelopen weken en de verbroedering van gisteren komen in het nummer in een zin samen. Een andere oudgediende was Frank Boeijen, eveneens met een oud, maar zeer actueel nummer. Boeijen schreef ’Zwart Wit’ in 1983 nadat de 15-jarige Kerwin Duinmeijer in Amsterdam was doodgestoken door een 16-jarige skinhead. De tekst „Denk niet wit, denk niet zwart, denk niet zwart-wit, maar aan de kleur van je hart“ misstond eveneens niet op het verbroederingsconcert. Zangeres Jacqueline van Krezip beleefde de afgelopen weken als iets onwerkelijks. Ze zat in Los Angeles toen Theo van Gogh op 2 november werd vermoord en volgde het nieuws grotendeels via internet. "Het was gruwelijk. Ik had tranen in mijn ogen. Ik ben blij dat ik aan die vreselijke gebeurtenis een positief staartje kan geven", zei ze. De middag werd aan elkaar gepraat door Dolf Jansen en Howard Komproe. De laatste verbaasde zich over de hysterische reacties die de moord op Van Gogh opriep. Komproe: "Als er wordt gezegd dat we in oorlog zijn, vind ik dat echt overdreven. Ik hoop dat we vandaag een positieve impuls kunnen geven. We hebben het toch altijd over nuchtere Hollanders? Daar heb ik de laatste weken niet zo veel van gemerkt." - Eindhovens Dagblad Newspaper (NL)

At Museumnacht the band Kasba performed at De Nieuwe Kerk. Dressed in traditional Moroccan costumes, you expect traditional Arabian music. But the music of Kasba is more than that: a mixture of raï and gnawa with influences from funk to rock and reggae. The band knows how to get the audience on their feet. In front some Arabian women are shaking their hips, a group of Moroccan men, sharply dressed, soon join them. Two African girls dance together and some of the Dutch are hopping along as well.

Just before their performance, Amsterdam Weekly meets Kasba in Café De Nieuwe Kerk. As we are talking, a glamorous, blond woman with long nails and lots of jewellery joins our table. ‘Moroccan television’ whispers lead singer Sami El Ghousli. Most members of the band have roots in Morocco. They toured the country a few times and are very popular there. The videoclip of ‘Yama Bomba’, which they shot in their Dutch hometown Boxtel, scored a number 1 hit on Moroccan television, last summer. And because of their success, they were invited to perform for the king of Morocco.

Their rise to fame has gone quickly. Less than four years ago, the band first played under the name Kasba in Paradiso in Amsterdam. Since then some members left and others came and now they consist of Dieter van der Westen, Sami El Ghousli, Khalid Jakhlal, Ilyas Arbi, Joost Kurstjens, Majid Douhou, Roel Denteneer, Santino El Ghousli and, most recently, Wouter van der Dennen. During 2001 Kasba plays the clubs across the country. In 2002 comes their breakthrough as they are asked to perform in the Amsterdam Arena for the wedding of Willem-Alexander and Máxima. In the summer of that year Kasba releases their first cd, Sidi Yahia. The band tours both in Holland and Morocco to promote the album. In autumn they fill the Amsterdam Carré for five nights on a row. In the spring of 2004 their second album comes out, Chouf Chouf.

At the table are: Dieter van der Westen (bass and vocals, born in Tilburg, 1974), Sami El Ghousli (lead singer and percussion, born in Oujda, Morocco’s famous raï city near the border with Algeria, ‘better not mention my age, still want to chase some girls!’) and Khalid Jakhlal (percussion and vocals, born in Tifelt, a Berber-town in the Atlas mountains in Morocco, 1964), drinking coffee and smoking cigarettes.

Kasba is a combination of the word kasbah, which was the old medina, a meeting place for villagers in the Maghreb, and gasba, a traditional Moroccan flute. Why this name? Jakhlal: ‘We aim to reach people with our music, so that is why we refer to the kasbah. And gasba is a traditional flute, a symbol for Arabian music. Jakhlal: ‘We get our inspiration from traditional themes. We use them and variate on them. And we play traditional instruments, but also electric guitars and synthesizers. We mix the old styles with new ones. Mind you, we are NOT a raï band! Our sound is best described as...well, Kasba. We mix raï with other influences such as gnawa, reggae, funk and rock.’ El Ghousli: ‘Raï music is made in the studio, with computers, we are a live band, with real instruments and many musical influences. And we are all from different parts of Morocco and the Netherlands, so that makes for different styles as well.’

We know reggae and funk and rock, but what exactly is gnawa? El Ghousli: ‘Gnawa is the music that was brought to Morocco by African slaves. It is very rythmical, a kind of trance music. And the lyrics are about ‘holy people’. But that does not necessarily mean divine. It could be the grandmother in the village who takes good care of everybody. A raï band would never play gnawa. When you hear raï you either start dancing like crazy, or you sit and listen and get drunk and depressed. The lyrics are very negative, just alcohol and sex.’ Jakhlal: ‘We prefer a little decency.’ El Ghousli: ‘We want to be positive. We sing that you shouldn’t drink too much or do drugs or beat your wife. It is all about respect.’ Van der Westen: ‘But don’t think we are too serious, we like girls too. ‘Yama Bomba’, for example, is about a hot chick!’

Does the band have any musical heroes? El Ghousli: ‘I am a big fan of The Dire Straits and Tracy Chapman. But I listen to all kinds of music, from André Hazes to Bløf. Except maybe dance. I don’t need a Japanese drummer [meaning a drumcomputer]!’ Van der Westen: ‘My favorites are Orchestre Baobab, Jimi Hendrix and Habib Koité.’ Jakhlal: ‘I get my inspiration from anywhere, really, Arabian music, African music, latin, flamenco etc.’ El Ghousli: ‘And here in Holland you have some pretty good artists too. We once did a project together with Twarres. They sang in Frysian, we in Moroccan and it sounded great together! And rapper Ali B asked us to do a project together, that was fun too.’

Van der Westen: ‘In fact we are more of a popband, than anything else. But somehow we often end up on these cultural manifestations and festivals. Nothing wrong with that, but we’d love to play more often in Paradiso and other such clubs! I think that is were we really belong as a band, but it is hard to get booked.’

El Ghousli writes the lyrics, in Moroccan. Does Van der Westen understand them? ‘Well, I don’t speak Moroccan, but he translates it for me. And on stage I sing along, fonetically, yes.’

Jakhlal: ‘But the music we write all together. Someone starts to play and then another says, hey cool, and joins in. That is how we create our songs. A good example of integratie! No seriously, we really form a unity as a band. When we are on stage with one member missing, it feels as if one finger is missing.’

The band performed for the king of Morocco, last summer. And two years ago they played in Amsterdam Arena because of the wedding of Willem-Alexander and Maxíma. How was it to play in such big stadiums? El Ghousli: ‘It was great, I felt a bit like Michael Jackson! But it doesn’t really matter were we perform, it is always good to be on stage.’Jakhlal: ‘And no concert is ever the same, we don’t play our songs from a to b, but always improvise, like a jamsession. Improvisation is a very important, it makes you better as a musician.’ El Ghousli: ‘And the intereaction with the audience is very important. When there are a lot of young kids in the audience, we play more up-tempo songs, as they like to dance. But when we play in a theatre, for an older audience, we play more traditional songs. And these older people - you know the cultural types - are always eager to learn, so I give a little explanation about the instruments we use, they love that!’

Any plans for the future? El Ghousli: ‘We would love to play with Bløf some time. They are a very good band, we consider them qualified for our sound!’ - Amsterdam Weekly

Kasba, bekend van kebab-tent tot aanstaande koning (Willem Alexander ja), één van de beste zoniet de top van de raïbands in Nederland, heeft net de tweede cd uit. Een mix van onvervalste Brabo's en Marokkaanse Nederlanders, een sensatie qua muziek en show, en naast raï een verfrissende jacuzzi van ophitsende muziekstijlen als gnaoua, reggae en funk. Het primaire doel is dat het publiek gaat dansen, en daar is dan ook geen ontkomen aan. Zelfs in Marokko treft hun muziek een gevoelige snaar, getuige de top 10 notering van het nummer Yama Bomba.
- National Pop Intitute