little things that kill

Ter ondersteuning van de Snoranje-actie componeerde Amsterdamse indierock-band Little Things That Kill een WK-meezinger waarvan de opbrengsten voor het overgrote deel naar KiKa gaan, een stichting die zich hard maakt voor betere behandeling en genezing van kinderkanker

De afgelopen maand circuleerde op YouTube en via microblogdienst Twitter het filmpje “De kracht van ‘88” naar de gelijknamige website, waar gespeculeerd wordt over waarom Oranje in dat jaar Eurpees kampioen werd. De initiatiefnemers komen nu met het antwoord en roepen fans op hun snor te laten staan en stichting KiKa te steunen.

De oplettende muziekfans konden onder het filmpje het geluid van indierockers Little Things That Kill herkennen, samen met Het Oranje Legioen de initiatiefnemers van deze actie. Zij bieden nu op www.snoranje.nl het antwoord tot de vraag wat nu precies de kracht van ’88 was: de vele voetballers met een snor maakten dat Oranje kampioen werd.

Deze ludieke actie en de achterliggende oproep mensen te bewegen hun snor te laten staan als zichtbare steunbetuiging aan het Nederlands elftal, kent als soundtrack de stadion meezinger “Go” van Little Things That Kill. Dit nummer is zowel via iTunes als het pay-what-you-want model van Bandcamp te downloaden. De opbrengst gaat voor 80% naar stichting KiKa dat zich hard maakt voor betere behandeling en genezing van kinderkanker. - Snoranje Pressdoc

De Nederlandse band Little Things That Kill weet wel hoe ze om moet gaan met het hippe medium Twitter. De bandleden hebben een heuse Twitter-wedstrijd uitgeschreven, waarbij followers een recensie op Twitter moeten plaatsen om kans te maken op een huiskamerconcert. Bovendien mag de schrijver van de winnende tweet kiezen of het om een electrisch of acoustisch optreden gaat, en waar en wanneer Little Things That Kill zal spelen.

Op 12 november speelt Little Things That Kill in Bitterzoet in Amsterdam ter ere van de single-release van So Beautiful. Dan wordt ook de winnaar bekend gemaakt van de winnende tweet. De recensie van het nummer So Beautiful kan vanaf vandaag, in 140 tekens, @LTTK worden verstuurd. - LiveXS

Wie/wat/waar:
Little Things That Kill op het 3FM Serious Talent Stage

Goed:
De gesnorde Amsterdammers weten een strakke, energieke en diverse show neer te zetten waarbij ze een moeilijk begin kenden, maar gelukkig herstelden de mannen zich snel. Hun catchy popsongs waren een prima toevoeging op de zomerse temperaturen.

Minder:
Strakke energieke show of niet, het zittende publiek kreeg Little Things That Kill niet mee in hun enthousiasme.

Conclusie:
Al bij al is gebleken dat de mannen van Little Things That Kill een goede performance kunnen neerzetten. We zullen ze ongetwijfeld vaker tegenkomen dit festivalseizoen.

Cijfer: 7 - 3voor12/Rotterdam

This band, now called Little things that kill, has been around for several years. In fact, they won the “Grote Prijs van Nederland” (Grand Prix of the Netherlands, a Battle of the Bands-like competition) in 2003. Back then they played a mix of pop and rock, sometimes semi-acoustic, sometimes with a grungy or alternative edge. Over the years their songwriting and music has matured into a more indie-like rock & roll that draws from both British Influence and American Rock & Roll. The upbeat, danceable rocktracks benefit from highly energetic performances and what is probably the band’s best quality, the build up of tension and excitement in the songs.

They are now on the verge of releasing their official debut album ‘Smokescreens’, which contains 12 strong tracks. Some of the songs are evolved versions of songs they previously played, others are brand new. And the album is a good representation of where this band is at. Recently named Serious Talent at Dutch radio station 3FM, their single ‘So Beautiful’ is getting good airplay and the band is starting to really get their name out there.

First and foremost, Little things that kill is a live band. Their live performances are packed with enthusiasm, energy and excitement. And while the songs sounds tamer on the album, you can definitely hear the potential. From the danceable single ‘So Beautiful’ to the infectious ‘Take All The Time’ to the closing ballad ‘Five Dog Night’, the band shows diversity within their genre.

He Gives, He Takes
The album starts with ‘He Gives, He Takes’ which has a very catchy intro, that immediately gets your attention. It’s a pointy, very easy-to-like, rock & roll song that gets the album off to a strong start. The lead guitar makes the tune recognizable and I wouldn’t be surprised if radio starts to pick up on this song eventually.

So Beautiful
This is one of the band’s older songs. It has evolved from a mostly acoustic melody into this radio-friendly, danceable indie-rocker. It’s a great choice for a lead single as it contains some clever hooks and its potential to sing along to. Both melody and lyrics invite you to interact with the song and sing along. And be honest, who doesn’t love a good love song?

Push/Pull
The band paces down slightly on ‘Push/Pull’ which has a more emotional approach. Strong lyrics and an empathic performance make this song shape up very nicely. And while it might not have that very recognizable hook it somehow has a way of drawing in the listener.

Sirens (Are You OK?)
This song, however, does sound very recognizable to me. It might be both its strength and its weakness. Because it is recognizable it’s not hard to get into the song, but on the other hand I also miss a little excitement. Little things that kills plays the song very well and the live version is quite strong, richer than the album version, but yet there’s something about ‘Sirens’ that doesn’t list it as one of my favorite tracks on Smokescreens.

Sliding Scale
While it might not be the album’s strongest track, there’s just an energy and joy in this fast-paced, danceable song that I can’t help but really, really like it. It’s upbeat, it’s infectious and the chorus is great to shout (or sing if you have better vocals than me) along to.

Secrets
‘Secrets’ is another slower paced song with deeper, more emotional lyrics. It also is one of the album’s strongest tracks. In fact, I think saying this song has an ambitious, almost epic build-up would definitely be fair. And Little things that kill absolutely pulls it off. If you get a chance to see them perform, make sure to listen to their live rendition of this song. They put a lot of energy and emotion into it.

Speak Up Baby
Another song they’ve been playing for quite some time. Previously it was more of a powerballad, and frankly, I think I’m still so used to the older version I haven’t completely gotten into this newer version of the song. For some reason the timing in the older version seemed to fit better for me. Having said that, I’m starting to like this version of ‘Speak Up Baby’ better every time I listen to it, so there must be something to it.

On Your Side
‘On Your Side’ is a potential radio single in my opinion. There’s a certain tension in the build up that gets released into a what I consider to be a chorus perfect for radio. For live performances too for that matter. Because once you hear the chorus for the second time, I guarantee you’re singing along to it. The song sticks in your head and isn’t that what a radio single’s supposed to do?

Take All The Time
I’ve known this song for a little while and from the first time I heard it I connected to it. The infectious, at times angsty vocals and the relatively fast pace of the song lends itself for some old-fashioned rockin’ out. On top of that the exciting performance and strong lyrics add to the strength of ‘Take All The Time’. It’s a catchy, modern rock & roll track that, in my opinion, is one of the band’s best so far.

Bloody Hands
In a lot of aspects I feel the same way about ‘Bloody Hands’ as I feel about ‘Secrets’. The build up is strong as the song works to a climax. It’s the most ambitious track on the album and it’s a track the band can be proud of. Things fall into place on ‘Bloody Hands’, it’s a combination of good songwriting and excellent execution.

Beautiful South
I remember hearing this song live a few years ago. It was a little slower back then but overall the feel of the song hasn’t changed that much. I liked it then and I like it still. This song might not thrive on tension or excitement as much as most of the album’s tracks but it ‘s a nice modern rock song that will appeal to the general audience.

Five Dog Night
The album ends with an acoustic ballad based on a saying that originates from the Aborigines. I admit it was not something I expected, though I knew this band has it in them. At an acoustic session at the Lowlands festival some years ago they played a similarly sensitive acoustic ballad called ‘Caught Between’ that I was very impressed with. ‘Five Dog Night’, while the sound is somewhat different, reminds me of that in the way it feels. It has the same direct connection. It’s not really what this band will be known for, but it is definitely a nice treat at the end of a very solid debut.

Little things that kill shows promise on their debut album ‘Smokescreens’. They are growing into a solid performing and recording group that is easing into their comfort zone more and more. Rightfully chosen as Serious Talent, opportunities should open up for them to develop and evolve even more, but with ‘Smokescreens’ they made the first step towards what could definitely be a long and successful career. And as I said before, you haven’t really experienced Little things that kill until you’ve seen them perform live. So if they are near you, don’t hesitate and visit their show. I promise you it will be worth your time and your money. - Inner Ear Media

Laat je (digitale) snor staan en steun niet alleen Oranje maar vooral KiKa! Meld je aan op www.snoranje.nl.

Het Oranje Legioen roept alle Nederlanders op om hun (digitale) snor te laten staan, omdat dit De Kracht van '88 was toen Nederland Europees Kampioen werd. Door je snor te laten staan laat je zien dat je Oranje maar vooral ook KiKa steunt. Dit kan alleen als zoveel mogelijk supporters hun snor laten staan. Onder anderen Vodafone heeft toegezegd de ‘Snordaten’ te gaan sponsnoren. Al het geld dat met deze actie wordt opgehaald, zal direct worden geïncasseerd door KiKa.

Kijk voor meer informatie op www.snoranje.nl.

Sinds de laatst veroverde titel smachten wij al 22 jaar naar een vervolg. De vraag is dan ook: ‘wat was de kracht van ’88?’ Concept Het antwoord is simpel: DE SNOR!! Het werd onder andere al aangehaald door Edwin Evers in zijn ochtendshow (2007) en vormde ook het onderwerp van een column van oud- profwielrenner Thijs Zonneveld op Nu.nl (19 maart 2010 j.l.).

Als u het kampioenselftal van ’88 bekijkt zal u opvallen dat 6 van de 11 basisspelers met trots een snor droegen! Toeval? Wij denken van niet. Om niets aan het toeval over te laten heeft vrienden- en supportersgroep ‘Het Oranje Legioen’ dan ook besloten een grootschalige ludieke actie op poten te zetten waarin wij alle Oranjefans oproepen hun (digitale) snor te laten staan zolang als Nederland nog in de race is voor het WK. Dit niet alleen ter ondersteuning van Oranje, maar ook voor het goede doel: KiKa (Kinderen Kankervrij).

Actie Op 1 juni is ‘De Kracht’ onthuld en is www.Snoranje.nl live gegaan. Op deze site zullen alle grote social media- netwerken worden verenigd: Hyves, Facebook en Twitter. Iedereen met een account zal in staat zijn zich makkelijk aan te melden als supporter van deze actie, oftewel ‘Snordaat van Oranje.’ Dit kan door zijn/haar profielfoto te ‘snorrifyen’ maar er gaat natuurlijk niets boven een echte snor ... Deze profielen worden gesponsord door bedrijven. Naast ‘Snordaat’ heeft men nog twee rangen: waaronder een ‘Snorgeant’ – een supporter die zich laat sponsoren door zijn omgeving om een snor te laten groeien (denk aan: de meester voor de klas, de voorzitter van de voetbalclub, etc.).

Tot slot zijn er de ‘Snorficieren:’ bekende Nederlanders die middels een openbare biedingsite worden overgehaald om hun snor te laten staan. Wij zijn er van overtuigd dat de potentiële snor van Mark van Bommel, Rutger van GeenStijl, Giel Beelen van 3FM of Kelly serieus geld waard is. Om de actie kracht bij te zetten hebben diverse groepen zich achter de ludieke actie geschaard. Zo heeft de band Little Things That Kill, winnaar van diverse prijzen bij De Grote Prijs van Nederland 2003, speciaal het nummer ‘Go’ opgenomen. Daarnaast roepen wij i.s.m. Koninklijke Horeca Nederland haar kroegen op om fans met een (nep)snor een biertje aan te bieden op wedstrijddagen. Verschillende horecazaken hebben al gehoor gegeven aan de oproep. Zenders ITV (Engeland) en Limburg 1 (regionale zender) gaan de HOL- leden in Zuid-Afrika volgen. Doel Oranje moet wereldkampioen worden! - KiKa website

(...) Tijdens de Demopitch bleek dat er nog veel niet ontdekt talent de Nederlandse oefenruimtes bevolkt. Enerzijds was het opnameniveau erg hoog, anderzijds zorgden de liedjes die de verslag- gever kreeg voorgelegd van onder meer NeWax, Little Things That Kill en Garcia voor verwachtingen voor de toekomst. - Metro

APELDOORN (ANP) - Vanaf donderdag komen duizenden christelijke jongeren bij elkaar voor 'faith, friends and music' op het Xnoizz Flevo Festival. De organisatie betitelt het festival op recreatieterrein Bussloo bij Apeldoorn zelf als het 'grootste christelijke muziekfestival van Europa'. Tachtig bands staan er op het programma. Op het festivalterrein zijn vijf podia waar onder meer de buitenlandse bands Anberlin, NewWorldSon en House of Heroes staan geprogrammeerd. Ook een aantal Nederlandse formaties treedt op, zoals Trinity, Only Seven Left en Little Things that Kill.

Daarnaast zijn er discussies en workshops over maatschappelijke en religieuze thema's. Onder anderen CDA'er Ruud Lubbers, fractieleider Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren, Marijke Helwegen en het presentatieduo Knevel & Van den Brink zullen de debatten leiden. De organisatie wil de jongeren dit jaar vooral aansporen om behalve over het geloof na te denken over maatschappelijke thema's, kritisch te durven zijn en een eigen mening te vormen.

3FM

Het Xnoizz Flevo Festival wordt zondagmorgen afgesloten met een openluchtkerkdienst. Daarbij verwacht de organisatie ruim 14.000 jongeren.

Radiostation 3FM zal het festival donderdagavond tussen 22.00 en 01.00 uur rechtstreeks verslaan. Het is de 33ste editie van het christelijke festival. - Trouw / ANP

Bij het 3FM podium aangekomen (....) Afijn, ik kwam voor Little Things That Kill, de band rond Antonie Fountain; een aantal jaar geleden wonnen ze, toen nog onder de naam Eleven, de Grote Prijs van Nederland, maar dat heeft ze blijkbaar niet echt op weg geholpen, want nog steeds krijgen ze heel weinig aandacht. En dat is onterecht, want hun nieuwe cd, `smokescreens’ is een volwassen album met pakkende liedjes, en zoals verwacht pakt dat live heel goed uit. Een ideale festival band, wat mij betreft, ik zal hun muziek niet snel opzetten, daar is het mij wat te voorspelbaar cq inwisselbaar voor, maar op een festival is het dolle pret. De heren zetten een geoliede show neer en de liedjes blijven moeiteloos overeind binnen de toch wat anonieme setting van een festival. Ik ben ze ook weer even snel vergeten, daar niet van, maar ik heb in elk geval even echt genoten, voor het eerst deze middag. - Mousique

Amsterdam has more to offer than lax drug laws. They also have an established indie and folk rock music scene. Little Things That Kill are a prime example of that.

Smokescreens is the debut full-length from Little Things That Kill that is filled with guitar driven indie rock masterpieces. This is probably one of the best debut LP’s I’ve heard in a long time.

Don’t let the fact that they are not a North American band scare you away. There is no language barrier and nothing is lost in translation. Sirens (Are You Ok My Love) is an amazing song that had me hooked after the first time I heard it.

They are offering Smokescreens as a pay-what-you-want download on their bandcamp. Easily worth 14.99 but can be yours for the free if you can’t afford to spare anything. - Ambassador's Beats

De formatie Little Things That Kill bestaat al sinds 2001, maar pas sinds 2007 onder de huidige naam. De band begon namelijk als The Noise Fundamental. De band schrijft een paar nummer en treedt wat op. Nog geen jaar na de oprichting stapt de bassist op, wordt een nieuwe gevonden en verandert de band de naam in Eleven. De groep brengt een EP uit en treedt steeds vaker op tijdens (lokale) festivals. In 2003 wint het de Grote Prijs van Nederland, waarna het erg rustig wordt rondom de groep. Eleven brengt nog één EP uit, maar zegt later spijt hiervan te hebben omdat de tijdsdruk te groot was om een fatsoenlijk product af te leveren.

Een korte break was het gevolg. De jongens namen de tijd om inspiratie op te doen en in alle rust nummers te schrijven. In 2007 heeft de band voldoende materiaal verzameld, dat ze op kunnen nemen. De bandnaam is weer gewijzigd, ditmaal in Little Things That Kill. Onder deze naam brengt de groep nu de single "So Beautiful" uit. Het wachten op nieuw materiaal loont direct. De band is Serious Talent bij 3FM én is nu NLNext met "So Beautiful".

Little Things That Kill met "So Beautiful" is de NLNext van week 42! - Future Music Charts

Strakke jeans, kuifjes en gitaren. Tattoos zijn niet te zien, maar zouden niet misplaatst zijn. Hier is Little Things That Kill. Een ruige naam, maar de heren zijn onmiskenbaar sympathiek. “Koop vooral de single van de Handsome Poets! Hij staat geloof ik in de top 50, houd ’m erin.”

Het is het einde van de middag, en de band is laat. Het grootste deel van het publiek ligt op het strand of zit in de schaduw onder de bomen sloom te zijn van de hitte. En dan is er een prettige verrassing: Little Things That Kill blijkt net weer dat beetje energie te geven dat je op een lome vrijdagmiddag nodig hebt. De band is dat fijne, makkelijk weg te luisteren alternatieve bandje dat je zelf ook aangezet zou hebben.

De heren waren al eerder bekend onder naam Eleven en wonnen in 2003 zelfs de bandfinale van de Grote Prijs van Nederland. De band besloot zich terug te trekken om zich te richten op een album, en met succes. Stuk voor stuk zijn de nummers lekker en gemakkelijk te verteren. Niet kraakhelder, niet loepzuiver, maar dat hoeft ook niet. Little Things That Kill is de perfecte afsluiter van de middag en blijkt helemaal niet te doden, maar juist weer een beetje tot leven te wekken. - Xnoizz

De heren van Little Things That Kill maakten eerder faam onder de naam Eleven. Onder die naam wonnen ze in 2003 de Grote Prijs en speelden ze op Lowlands, Parkpop, Noorderslag en vele van de betere popzalen in Nederland. Toch waren de heren op een gegeven moment klaar met Eleven. Het moest “spannender, dansbaarder, meer eigen en met betere liedjes”, aldus hun biografie. Little Things That Kill is dus in feite de doorstart van Eleven, en Smokescreens is het debuut dat het bovenstaande allemaal waar moet maken.

Het album opent sterk met het catchy ‘He Gives, He Takes’. Het daaropvolgende ‘So Beautiful’ gaat daar met gemak nog eens overheen. Dit liedje zou zomaar eens een geheide hit kunnen worden, als het tenminste in de juiste handen zou belanden. Beide eerste tracks voldoen dus zeker aan een deel van de omschrijving uit de biografie: zeker dansbaar en sterke liedjes. Daarna wordt het album echter een beetje richtingloos, en lijkt de band te vaak op andere bands. ‘Push/pull’ is bijvoorbeeld op zich een fraai liedje, maar had zo van een band als Feeder kunnen zijn. Niet geheel ontoevallig ook een band die prima liedjes schrijft, maar die weinig echt eigens hebben.

Toch druipt het talent van Smokescreens af. Veel liedjes blijven al snel hangen, en zitten verdomd goed in elkaar. Een aantal liedjes zijn dan ook klaar voor airplay. Daar komt bij dat de productie van het album klinkt als een klok. Daarvoor had de band aan René de Vries (A Balladeer, This Beautiful Mess, At The Close Of Everyday) dan ook een goeie.

Gezien de genoemde ambities uit de biografie lost het album op een of andere manier de hoge verwachtingen toch net niet helemaal in. Daarvoor mist de band nog net teveel een eigen geluid, en zijn een groot deel van de liedjes nog iets te voorspelbaar. En dus niet zo spannend als de band zou moeten willen. Op 4 juli op Metropolis maar eens kijken hoe de band het er live vanaf brengt. Want dat moet zeker gezegd worden: het album maakt meer dan nieuwsgierig naar de live prestaties van Little Things That Kill. - Festivalinfo

Little Things That Kill is een schrijnend voorbeeld van het gevreesde Grote Prijs-effect. Als Seven [sic - moet Eleven zijn] wonnen ze die prijs in 2003, maar ondanks veel optredens was de band al snel weer vergeten en kregen ze het niet voor elkaar om een bevredigend debuutalbum op te nemen. Seven werd Little Things That Kill en werkte vervolgens nog jaren aan dit Smokescreans. Bepaald geen makkelijke bevalling dus, al hoor je dat niet aan de plaat af.
De band grossiert in vitale radiopop die prima weg luistert maar je niet echt bij de strot grijpt. He Gives, He Takes, So Beautiful en Sliding Scale zijn dansbare en aanstekelijke britpop liedjes met galmende gitaarlijnen en een licht melancholische inslag. Hoogtepunt is de fraaie ballade Push/Pull waarin de kwaliteiten van zanger Antonie Fountain goed tot zijn recht komen. Dat het wegwerp-gehalte van de plaat soms wat hoog is zullen we ze maar niet te zwaar aanrekenen. Na zeven magere jaren is dat debuutalbum er eindelijk en er staan een paar potentiële hits op. 3FM bombardeerde Little Things That Kill al tot Serious Talent. Hoe ironisch ook, hun vette jaren lijken eindelijk aangebroken. JOHN DENEKAMP - OOR

Zo nu en dan dringen er klanken van een artiest je gehoorgang binnen waarbij je gelijk denkt: ‘damn, dit ga ik de hele zomer tegenkomen op festivals.’ Bekend scenario? Enfin, de Nederlandse indierockers van Little Things That Kill fabriceren zulke klanken...

De heren van Little Things That Kill maakten vanaf 2002 furore in het Nederlandse club- en festivalcircuit onder de naam Eleven. In 2003 wint het viertal de Grote Prijs van Nederland en eindigt in 2005 op de stages van de Melkweg en Noorderslag. En dan valt het stil rond Eleven. In 2007 besluiten de heren, met een nieuwe drummer, weer aan de slag te gaan. De naam wordt veranderd in Little Things That Kill en nu, na anderhalf jaar, ligt het debuutalbum Smokescreens in de schappen.

Smokescreens is zo’n plaat met een spot-on festival en zomergevoel. Wanneer je het schijfje in je speler duwt, wordt je meteen verrast door een flinke dosis aan frisse gitaarklanken, ondersteund met de fijne stem van zanger Antonie Fountain. De twaalf nummers tellende cd verveelt werkelijk geen moment en nummers als Sliding Scale en So Beautiful blijven nog de hele zonnige namiddag in je hoofd ronddwalen. Little Things That Kill brengt met Smokescreens een debuutalbum van formaat, een ideale opwarmer voor je overvolle festivalseizoen. Oh, en je kunt het hele album voor een bedrag naar keuze downloaden via hun website. - Blend Magazine

stijl: rock/indie
wat: cd
label/eigen beheer: eigen beheer

Eind 2009 wordt Little Things That Kill uitgeroepen tot 3FM Serious Talent. Waar "talent" over het algemeen gezien wordt als een aangeboren gave, die dikwijls nog aangescherpt kan of moet worden, polijsten deze vier muzikanten hun ruwe diamantje al jaren. In 2003 winnen zij, dan nog als Eleven, al de Grote Prijs van Nederland en in 2004 spelen zij reeds op Lowlands. Niet slecht voor aanstormend talent anno 2009!

Het eerste volledige album 'Smokescreens' ligt sinds begin maart in de winkels en het lijkt een beetje alsof de talenten van toen, al weer ondergesneeuwd worden door de talenten van nu. We noemen bijvoorbeeld een Caro Emerald of een Go Back To The Zoo. Nergens lijken we nog iets van Little Things That Kill te horen, wat ronduit zonde is, aangezien de band met 'Smokescreens' een alleraardigst debuut heeft afgeleverd (wat ook wel mag wanneer je er zeven jaar op hebt zitten broeden).

Deze jongens verdienen wat meer airplay dan zij nu op het eerste gehoor lijken te krijgen. Juist omdat veel van de nummers op de plaat popliedjes pur sang zijn, die uitermate geschikt zijn voor het medium radio. Bovendien gaan ze verdomd goed samen met het rijzende kwik van de laatste dagen. Uitschieters op het album zijn het springerige 'So Beautiful', dat een volwaardig festival-anthem zou kunnen worden en de wat melancholische nummers 'Push/Pull' en 'Secrets' waarin je 16 Down kunt herkennen.

De link die de band in de meegestuurde biografie zelf legt met Editors, Interpol, Kings Of Leon, The Killers, Bloc Party en Elbow ontgaat ons volledig en vinden we zelfs wat verbazingwekkend. We missen het donkere van Editors, het vuige van The Killers en het experimentele van Bloc Party. De muziek van Little Things That Kill doet ons vooral denken aan heel veel van die typische Britse bands, waarvan je over het algemeen de naam niet kunt onthouden. De muziek ligt verdraaid lekker in het oor, vooral wanneer je met een dikke pretsigaret in het droge gras rond de Indiatent in Biddinghuizen ligt, maar echt bijblijven doet het je niet.

Hierin schuilt het grootste gevaar voor dit Utrechtse viertal. Hoe blijft zij haar geluid origineel genoeg houden opdat zij niet kopje onder gaat in de continue tsunami aan gitaargroepen die de Britse eilandengroep over ons blijft uitbraken? Een optimist zou zeggen dat daarin juist de uitdaging voor Little Things That Kill ligt. Maar goed, alles op zijn tijd. Het festivalseizoen is welhaast begonnen, dus laat deze talentvolle formatie je eerst verrassen op een podium in de buurt, want dat gaat ze zeker lukken. Waarschijnlijk nog stukken beter dan al die Britse bandjes, die live trouwens ook verdraaid vaak bedroevend slecht zijn. Britse bandjes zoals Maxïmo Park of The Cribs. Oh, en breng je pretsigaretten mee.

aantal tracks: 12
speelduur: 44:44 minuten - Musicfrom.NL