Mala Vita

Het begint met knetterende Balkanpunk, en dat is fijn binnenkomen. Op 'Disoranizzata' zijn meer muzieksoorten dan er windstreken zijn in de muziekmixer gestopt, met verrukkelijk resultaat. Manu Chao goes punk/ska/reggae en dan nog wat. De in Rotterdam gestationeerde band, bestaande uit Bosniërs, Italianen en Nederlanders, is al en graag geziene festivalgast - Lowlands, Noorderslag, om er twee te noemen - maar is met het eerste studioalbum nu dus ook bereikbaar voor het huiskamerpubliek. De plaat is geproduceerd door Gambeat, ex-bandlid van Mano Negra en bassist van Manu Chao's huidige band Radio Bemba Sound System. En die verloochent zijn afkomst niet. Dit is patchanka pur sang. Er wordt gezongen in het Frans, Spaans, Engels en Bosnisch, of, zoals ze zelf graag eggen: Itanol, Franglais of Bosniano. Voor wie deze talen niet beheerst: de belangrijkste thema's zijn liefde, pijn en verraad. Maar somber? Geen moment. Smaak te pakken? Op 31 mei in Het Paard van Troje in Den Haag. (Joan Records) - HP de tijd (25 mei 2007)

Guuz Hoogaerts: Musica Mestiza, sinds ik decenia geleden Mano Negra op het Rotterdamse Popparkfestival zag (de voorloper van Metropolis), kon ik er geen genoeg van krijgen. Dat trof, want in de sporen van Mano Negra en vooral voorman Manu Chao schoten bands die ska, punk, latin en flamenco mixten als puisten uit de kin van een zweterige puber. Maar zoals dat gaat bleken de navolgers vaak kopieerapparaten van bedenkelijk niveau. Twee jaar geleden was ik dan ook he-le-maal klaar met deze mixclubjes. Voor Mala Vita maak ik een uitzondering. Dit in Den Haag residerende gezelschap heeft een brede muzikale blik en tovert elke wei, elke zaal om tot een kolkend feestje. Toch blijft je vooral de sfeer bij, en geen enkel liedje. Met twee bier in je handen maakt dat niet uit, thuis op de bank wel. Oplossing: bank op het balkon, dat geeft iets meer ruimte om door de kamer te springen.

Robert Wardenier: Disorganizzata, zo heet het nieuwe album van de reeds met een Essent Award bekroonde band Mala Vita. Het is tevens het eerste studioalbum van de band. Mala Vita kreeg veel hulp van Gambeat, de bassist van Manu Chaoi. Hij produceerde en schreef mee aan de songs. De muziek van Mala Vita is het best te omschrijven als een grote verzameling van stijlen. Ska en Balkan invloeden wisselen elkaar af met scheurende elektrische gitaren. Ik hoor niet zo vaak meer een accordeon zo'n prominente plaats innemen op een plaat, maar sfeer geeft het wel. Ik kan me voorstellen dat zo'n band met zulke muziek op wereldmuziekfestival de tent platspeelt. Van de energie in combinatie met e blazers en de aanstekelijke ritmes krijg ik een soort Rowwen Heze-gevoel, en dat is een positieve kwalificatie. Zonder de kracht en energie van de nummers tekort te doen zou hier en daar iets minder accordeon mij persoonlijk goed doen. Geeft denk ik net iets meer afwisseling aan het hele album. En het is een smaakkwestie, maar de bas staat wel behoorlijk fors in de mix. De nummers zitten goed in elkaar, met lekker strak blaaswerk. Ik weet zeker dat ik op de dansvloer zou eindigen, met deze band op het podium! - Music Maker, mei 2007

Mala Vita klinkt als een collectief uit de mestizoscene van Barcelona, maar komt opvallend genoeg uit Nederland. De band, bestaand uit Nederlandse, Italiaanse en Bosnische muzikanten, heeft ondertussen in ons land zoveel indruk gemaakt dat er reikhalzend werd uitgekeken naar een album waarop al die aanstekelijke songs samen zouden komen. Onder de bezielende productionele leiding van voormalig Manu Chao-bassist Gambeat hebben ze hun energieke sound uitstekend vast weten te leggen. De songs klinken lekker opgefokt en dik en buiken van het zelfvertrouwen. De mestizomix van polkapunk, ska, Balkan-melodieën en Latijnse stijlen komen in de songs perfect samen en maken dit album tot waar feest. Luister maar eens naar een geweldige song als 'Esa Ciudad', waarin de accordeon de perfecte clash tussen het Oostblok en het ideale Mediterrane gevoel weet samen te brengen. Met een zanger van Italiaanse komaf is het logisch dat het gros van de teksten vooral in zijn moedertaal zijn. Een taal die bij deze muziek net zo aanstekelijk werkt als Spaans. Het Nederlandse publiek heeft voormalig Essent Award-winnaar Mala Vita door de vele geweldige concerten allang omarmd. In de week van release kwam hun debuutalbum meteen hoog de albumcharts binnen. Een zeer verassende presentatie!

Dick Hovenga - OOR

Gambeat, de bassist van Manu Chao, kwam speciaal voor Mala Vita naar Nederland. Hij wilde het eerste studioalbum produceren van deze groep die hij via internet leerde kennen. Hard werken was het, vertelt frontman Mickael. ‘Hij legt de vinger op de zere plek: we willen te graag ingewikkelde nummers met veel akkoordenwisselingen. Bij Manu Chao weet je dat het simpelweg om het liedje draait.’ Mala Vita klinkt op Disorganizzata inderdaad anders dan op het live-album uit 2005. Dit komt niet alleen door Gambeat. De muzikale en tekstuele invloed van twee nieuwe bandleden uit Bosnië is minstens zo groot. Nema Problema (geen probleem), want mede hierdoor klinkt de groep nergens als een kopie van Manu Chao. De Balkan-invloeden geven Mala Vita een eigen, frisse sound. Over het energiepeil kan ook niet geklaagd worden. Dat ligt namelijk, zoals we van de groep gewend zijn, lekker hoog. - Fret Magazine