Moonpilot

Diesen Monat gibt es einmal Brit-Pop im Stil von Coldplay und Keane - aus den Niederlanden. Mit Coldplay gemein haben die vier jungen Männer aus Den Haag nämlich nicht nur den Sound, sondern auch, dass sie ein Album kostenlos im Internet veröffentlicht haben. Control heißt ihr Erstling, den man kostenlos von Mininova runterladen kann - oder wahlweise bei Amazon kaufen.

Der Opener „Sailor“ erweckt schon hohe Erwartungen; Die Stimme des Sängers Sean Christophers und das gelungene Arrangement erinnern zwar an Coldplay, aber trotzdem gelingt es der Band ihren eigenen Stil zu finden. Auch wenn man sich die restlichen Stücke auf dem Album anhört merkt man die Ähnlichkeit zu Coldplay, merkt aber ebenfalls, dass es sich bei Moonpilot eher um Konkurrenz als um Nachmacher handelt. Die Erwartungen nach „Sailor“ übertrifft „Secrets and Myself“ dann sogar noch. Das Stück ist nicht mehr ganz so melancholisch sondern etwas eingängiger.

Die meisten Songs beginnen mit einer simplen Piano-Melodie, werden dann aber flotter und jedes Instrument kann seine volle Wirkung entfalten. Die unterschiedlichen Tempi in den verschiedenen Songs machen die Abwechslung auf dem Album aus. Von unglaublich schnell (Goddess) bis deutlich entspannender (Deamon) ist alles Vorhanden. Außerdem gibt es auch rockigere Tracks wie „Shiny Shoes“ oder aber Stücke zum Entspannen wie „Deamon“, die dann wieder eher nach Keane als nach Coldplay klingen – noch mehr klingt „Deamon“ aber natürlich auch wieder nach Moonpilot. Im Vordergrund steht immer zu recht die Stimme von Sean Christopher, der auch die Songs geschrieben hat. Seine musikalische Ausbildung auf den Konservatorien in Den Haag und Rotterdam hört man jedem einzelnem Song an. Die englischsprachigen Texte sind zwar nicht besonders originell, aber mitsingtauglich. Und wie auf jedem guten Brit-Pop Album gibt es auch das eine oder andere „ooooOOOoooOOO“. Deshalb hat man beim Hören das Gefühl, dass jedes Stück das Beste ist, einfach weil jedes auf seine Art grandios ist.

Für die 14 Tage die Moonpilot ununterbrochen bei Ernährung von Nudeln aus der Dose im Studio verbracht haben, können wir nur dankbar sein. Mit „Control“ ist ihnen ein bewundernswerter Erstling gelungen, den man sich nicht oft genug anhören kann. Und wenn sie so weitermachen, kommen die Mondpiloten sicher noch hoch hinaus. Viel Erfolg! - musik.klarmachen-zum-aendern.de

Moonpilot komt, ziet en overwint in een uitverkochte Kleine Zaal van het Paard van Troje. Op alle fronten is het een goed verzorgde en geslaagde cd presentatie van Control, de langverwachte eersteling van deze Haagse band. Deze avond kan men absoluut categoriseren onder ‘je hebt echt wat gemist, als je niet bent geweest’!

In het voorprogramma staat John Dear Mowing Club’s Melle de Boer die een half uur lang liedjes speelt van onder meer de onlangs uitgebrachte cd ‘Melleville’. Het publiek is onrustig en in afwachting van Moonpilot en dat is te horen. Hardop wordt er door de liedjes van Melle heen getetterd. De zanger probeert zich er dapper doorheen te slaan, irritant is het zeker, ook voor diegenen die aandachtig proberen te luisteren. Op enkele nummers begeleidt de beste man zichzelf op mondharmonica, maar bij een van de laatste nummers kan zijn mond het instrument niet vinden en laat het dan ook maar zo. Mede hierdoor komt Melle erg grappig over.

Daarna is het de hoogste tijd voor de lancering van Moonpilot’s eerste full length cd ‘Control’. Eerst wordt er een kort zwart-wit filmpje getoond, waarna de intro wordt ingezet. Sean, Dennis, Korné en Jasper komen statisch het podium opgemarcheerd, gehuld in witte pakken Een soort van astronautpakken. Een computergestuurde stem geeft de bandleden instructies. Dan gaan de witte pakken uit. Er is goed over de show nagedacht en visueel ziet het er mooi uit. Wat hier opvalt is de xylofoon, maar al snel wordt deze weer opgeborgen om plaats te maken voor het Optreden. Deze is in drie delen gefaseerd, een introductie van de band, een mooie semi-akoestische set en een hoogst energieke elektrische set. De opbouw is zeer geslaagd en zorgt voor een goede balans tussen de nummers.

Het geluid van de band doet erg Brits aan. Zanger Sean Christopher (ook bekend als drummer van John Dear Mowing Club) heeft een zeer aangenaam stemgeluid. Bij vlagen doet het denken aan die van Chris Martin van Coldplay en laat hij zien een rol als echte frontman aan te kunnen. Aan zijn linkerzijde wordt hij geflankeerd door bassist Korné ter Steege, die soms heerlijk kan ronken met zijn Big Muff. Aan de rechterzijde bezet toetsenist Dennis de Ronde de Roland en Fender Rhodes, hij geeft goed schwung aan de nummers. Zo nu en dan zingen zij mee met Sean. De achterflank wordt bezet door drummer Jasper Zuidervaart, hij drumt in combinatie met drumpads. Brushes, stokken, wattenbollen, alles komt eraan te pas om het nummer optimaal te kunnen afronden.

De teksten van Moonpilot zijn eenvoudig, maar werken wel voor de liedjes. Het totaal steekt goed in elkaar en enkele nummers zijn zo aanstekelijk dat het zelfs na afloop in je hoofd blijft zitten, on-Nederlands goed. De avond verloopt snel en voor je het weet is de set voorbij. Dan komt Tim Akkerman (ex-DI-RECT) nog even de cd overhandigen. “Eenieder heeft drie jaar moeten wachten, maar eindelijk is ie er.” Tot slot speelt Moonpilot nog het nummer ‘Better days’ en dan is het druk signeren geblazen bij de verkoop van de cd. En dan hopelijk heerlijk nagenieten van de welverdiende champagne.

Moonpilot is een band om rekening mee te houden. Als de band deze koers doorzet, dan kunnen we dit jaar nog veel verwachten. De energieke set is bijvoorbeeld uiterst geschikt voor de KoninginneNach en zal zeker veel mensen doen dansen. Eén ding is vanavond zeker, als je niet bent geweest, heb je een prachtoptreden gemist. - 3voor12

Jezelf als Hagenezen een Britpop bandje noemen, ik zou het niet doen. Daarmee zeg je eigenlijk: wat wij doen is niet origineel. Britpop kent vele verschijningsvormen en als Moonpilot die vergelijking toch wil, zetten we ze ergens tussen de vroege Coldplay en Keane neer. De gruizige zang van bandleider Sean Christopher heeft wat van Kelly Jones (Stereophonics) en bij de wat snellere songs (Caroline, Control) denken we aan Air Traffic.


Originaliteit is niet het sterkste wapen van het kwartet, degelijke en sterk gearrangeerde songs die af klinken wel. Sailor, Secrets And Myself en Don’t Hesitate zijn fraaie staaltjes van adult oriented pop, melancholisch maar ook opgeruimd. De songs leunen evenveel op piano als op gitaar en zijn stuk voor stuk smaakvol aangekleed. Control is niet altijd even spannend, maar dat is waarschijnlijk het geheim van Moonpilot. Want als 3FM hier achter gaat staan, is het potentiële music for the masses. JOHN DENEKAMP - Oor

Debuutalbum ‘Control’ van de Haagse formatie Moonpilot werd in februari gepresenteerd in een uitverkochte kleine zaal van het Paard van Troje. Twee weken lang bivakkeerden de bandleden in de Volver Studio in Tilburg. Overdag werd het album opgenomen, ’s avonds werd alles aan de kant geschoven voor de matjes en slaapzakken.

Het album is geproduceerd door zanger/gitarist Sean Christopher en drummer Jasper Zuidervaart, beiden afkomstig van de opleiding muziekproductie aan het Rotterdams Conservatorium. Alles werd in eigen hand gehouden, en dat heeft absoluut iets moois opgeleverd. De twaalf nummers van ‘Control’ zorgen voor een mooi uitgebalanceerde cd met zowel rustig als uptempo repertoire. De muziek van Moonpilot past in het Britpop-straatje, maar klinkt zeker niet als een Nederlandse kloon van bijvoorbeeld Coldplay, Keane, Stereophonics of The Kooks. Daarbij zorgt vooral de zang van Sean, die we hiervoor eigenlijk vooral kenden als drummer van John Dear Mowing Club, voor een heel eigen geluid.

De drie nummers die eerder ook op de EP van Moonpilot stonden, zijn nu ook weer op het album te vinden. Gelukkig maar, want nummers als ‘Don’t hesitate’ en ‘These days alone’ hadden we op deze cd niet willen missen. Persoonlijke favoriet is openingstrack ‘Sailor’, dat met een mooie opbouw en goede spanningsboog misschien wel het meest interessante nummer van het album is. Ook het vrolijke uptempo ‘Shiny shoes’ met bijbehorend synth-deuntje is één van de hoogtepunten van de cd.

Moonpilot mag trots zijn op het afgeleverde album. Onlangs werd ‘Control’ door de bezoekers van de 3VOOR12 Luisterpaal al hoog gewaardeerd en nu is het afwachten of het album ook wordt opgepikt door bijvoorbeeld een radiostation als 3FM. De kwaliteit van de nummers is er in ieder geval. - 3voor12

stijl: britpop/gitaarpop/indie
wat: cd
label/eigen beheer: Volver Music

Geduld is een schone zaak en daarnaast word je er nog voor beloond ook. Zoals nu bijvoorbeeld, met het debuutalbum ‘Control’ van Moonpilot. Toen Sean Christopher (zang), Korné ter Steege (basgitaar), Dennis de Ronde (toetsenist) en Jasper Zuidervaart (drums) in 2008 met hun demo op de proppen kwamen was de ontvangst door het publiek uitermate goed. Er werd door het viertal zelfs een halve finale plek behaald bij de Grote Prijs van Nederland met de daarbij behorende kans om te spelen op de Amsterdamse Uitmarkt.

Met een drang naar meer werd daarna in twee weken tijd, tijdens een marathonsessie in de studio, dit album opgenomen. Met z’n vieren opgesloten in een ruimte gemotiveerd en gefocust op het creëren van hun eigen geproduceerde muziekschijf kon het niet mis gaan en zie hier het eindresultaat. Even was er een kleine kink in de kabel toen bleek er bij het laatste nummer de laatste seconden verdwenen waren. Gelukkige is dit snel opgelost door de drukker want wij hadden geen enkele seconde van dit album willen missen.

Sean Christopher weet ons met de mooie album opener ‘Sailor’ gelijk te boeien. Naast het feit dat hij zijn drumtalent bij John Dear Mowing Club uit, heeft hij zich bij Moonpilot ontpopt tot een echte frontman. Zijn stemgeluid vertoont bij tijd en wijlen een sterke overeenkomst met die van Chris Martin, evenals de opbouw van dit openingsnummer welke ons erg aan de stijl van Coldplay doet denken. ‘Secrets And Myself’ zou dan zo weer passen in het repertoire van bijvoorbeeld Stereophonics of Keane. Maar categoriseer de heren zeker niet als copycats, want de rest van het album is gevuld met genoeg ander moois dat niet te vergelijken is. Dit spreekt eigenlijk ook wel voor de vier muzikanten, ze weten goede songs te maken die zich zouden kunnen meten met die van de al succesvolle britpop bands.

De nieuwe fans hebben tevens geluk want de nummers van de demo zijn ook toegevoegd aan deze nieuwe cd. ‘These Days Alone’, ‘My Window’ en ‘Don’t Hesitate’ passen prima tussen de andere negen liedjes en het geheel vormt een mooi verloop van rustige britpop tot wat snellere electropop. Met als eindresultaat een gebalanceerd geheel. ‘Control’ is dan ook echt een cd die lekker makkelijk weg luistert. De titeltrack ‘Control’ is wat meer uptempo en springt er goed uit tussen de dozijn songs, evenals ‘Goddess’. Bij beide zitten we dan ook al snel mee te swingen. ‘Don’t Be Late’ is dan weer erg lekker om op mee te klappen bij een live optreden.

Prachtige afsluiter ‘Better Days’ laat ons achter met de hoop dat we snel meer van dit kwartet mogen gaan horen, want voor een Nederlandse band zet het viertal een geweldig britpop geluid neer. Hopelijk kunnen we ook live binnenkort eens kennismaken, maar voorlopig moeten we het stellen met het drukken op de repeatknop van onze cd speler.

aantal tracks: 12
speelduur: 39:20 minuten - musicfrom.nl

I don’t know what it is about bands from Northern Europe but they seem to do no wrong these days. Moonpilot’s Control, released on the Volver Music label, happily continues that trend with 39 minutes and 20 seconds of most excellent indie/pop mashup you’ll hear this year or last. You really should go and check them out at http://www.moonpilot.nl/ as soon as you humanly can.

From the onset of lead track, These Days Alone, you’re going to be treated to an indie effort that recalls Coldplay’s Parachutes, in the most wonderful way, and combines it with the breathy funk of early era Gomez. That they recall Coldplay might, in some peoples eyes, not be the best comparison. The fact is, though, that Moonpilot recalls Coldplay in the most positive of ways. There’s no hint of being stuck up their own arse, there’s no hint of increasing production and arrangement that requires and entire orchestra just to pull of a simple track. Each track is exceptionally well written, arranged and performed and combines chilled-out elements with bombastic riffage and vocal delivery. Second track, Shiny Shoes, is a faster and rockier effort that won’t fail to get you jumping around. Other standout efforts include the slower Better Days and My Window, two tracks that would fit right into late era Britpop without

Lead guitarist and vocalist, Sean Christopher, has the sort of voice that lends itself excellently to the Britpop ethos and recalls Ben Ottewell and Ian Ball of Gomez at their bluesy best, with a tiny hint Mercury Falling era Sting. This bluesy capability belies the fact that Sean is also capable of a soaring pop vocal that really belongs somewhere in the top 20. You could seriously expect to hear Moonpilot competing with Ben Fold’s & Nick Hornby’s Lonely Avenue, a fine album in itself. It’s just that poppy, intelligent sort of music that makes you glad to listen to stuff that isn’t Lady Gaga, Britney or Katy.

The world of music is in a serious state of disrepair. There’s no hard work involved anymore and any Tom, Dick or Harry can be a star with the right software. Still, bands like Moonpilot continue to exist. They possess the talent and the personality to be a presence for a long time to come. - nobullshitmusicreviews