Mother 'n Son

WHO IS MOTHER ‘n SON ?
A fresh and hybrid electronic music duo by Anouk Arra and Nikos Zades...

Anouk Arra and Nikos Zades are presenting a new electronic music project, which combines landscapes and soundscapes ! Atmospheric sounds and pop elements are committed an experimental and explosive performance. This is Mother ‘n Son, a visual-optical and human experience !
In the beginning of February, they presented their subversive live show “Overview” successfully on the famous stage of Six d.o.g.s. in Athens.
Before that, they accepted to be photographed in an industrial garage in Koukaki, and to talk about their project exclusively for InGolden Magazine.

ANOUK ARRA:
Anouk is visual artist coming from France. She specialized in the Beaux-Arts School in space and exhibitions design. She uses a wide variety of media, icluding text, sculptural objects, videos, etc. to blur boundaries between illusion and reality. She questions the “in-between”, the articulations, the gap between our instinctive and contextually-encoded perceptions of the world, to stretch our physical and psychological mechanisms. She develops a written work using as much the meaning of the words, as their sound and visual, creating surrealist and abstract talks.
She regularly collaborates with other creators, like visual artist J.-P. Racca-Vammerisse, stage director Charles Chemin or else choregrapher Oliver Dubois to extend her work across different creative platforms. Her in situ approach has led her to exhibitions and residencies in France, China, the US, and most recently, Greece.

ΝIKOS ZADES :
Nikos was born in Athens and started playing music from an early age.
He is an electronic musician, producer and performer who sings, plays the keyboard, the accordion and makes music by using physical sound samples, oscillators, tone generators and other gadgets.
He is a co-founder of Yianneis, an avant-garde, experimental band that combines music, performance and theater terms. In 2012, he joined the greek music band Greeklish Babylon, a powerful trio that mixes up traditional with rock. Since september 2014 he cooperates and sings with the famous greek singer, Dimos Anastasiadi.
He has also collaborated with artists such as Nikos Ziogalas, Panos Mouzourakis, Gautier, Menelaos Karamagiolis and more, at different festivals in Greece and abroad.

WHO IS Mother ‘n Son AND WHAT ARE YOU DOING ?
Mother ‘n Son is us, Anouk Arra and Nikos Zades. A musician and a visual artist challenging each other to use media outside their usual boundaries. Two people on stage, from very different backgrounds, creating an innovative show of immersive and mutating musical/visual other- worlds.
We are writing music, building up videos and conceptual photographies, and we are working with a range of artists and creators from all artistic fields such as light designers, make up artists, web designers, photographers, costume designers and more.
We met 2 years ago through YIANNEIS and since our first contact we realized that we would have a lot to say and do together artistically.
For us, Mother 'n Son is not just a music band but a way of thinking, of creating, that anyone can join and be a part of. Everyone is welcome !


HOW DO MUSIC AND VISUAL CONNECT TOGETHER ?
Anouk:This has been actually and still is the central point of our collaboration. It’s the question we keep asking ourselves and which provokes creativity. We are trying to paint visual and sound landscapes, but also to let those landscapes open for the audience to built their own. This fusion is meant to be for the stage but not only. That’s why the full esthetic of the project and the collaborations are important to us. It is a human-being experience.
Nikos: In our live performances all optical elements such as videos, lights, costumes and makeup, are directly serving our music and vice versa. They wouldn’t be able to stand alone. One highlights the other.


WHAT ARE YOUR INFLUENCES ?
Nikos: I’m a big fan of the english scene. Always draws my interest and my ear. But my first steps can be traced back to when I was seven years old, playing bouzouki. I feel deeply rooted into greek culture, which influences me in many ways.
Anouk: I have been influenced a lot by conceptuel/minimal in my artwork, as well as surrealism and absurd in my writing. But I also censored myself a lot by knowing. Today I don’t want to know too much, not to get influenced, and to listen to what is already within myself. Also, I believe the artist is the one talking about the world we are living in, the way we are receiving it... This is where I believe influences should come from. And this is also what brought us to work together.

By Tasos Bibisidis
Photographer : Penelopi Τripatzi - www.penelopetripatzi.gr
Photoshoot concept: Haris Stamatopoulos
Clothes: Vana Giannoula


Download full article here :
http://ingolden.gr/in/ingolden-magazine-δωρεάν-περιοδικό-του-ingolden/ -

Τα μόνα δείγματα της δουλειάς των Mother ’n Son που μπορεί να βρει κανείς αυτή τη στιγμή είναι τρία σύντομα κομμάτια στο soundcloud και κάποια ακόμα πιο σύντομα βίντεο στο YouTube. Δεν χρειάζονται και περισσότερα όμως για να καταλάβεις ότι αυτό το ντουέτο είναι ξεχωριστό. To Dogswar είναι ένα από τα πιο όμορφα electro pop κομμάτια που έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο καιρό. Ο Νίκος και η Anouk μιλούν με ενθουσιασμό για το πρότζεκτ τους και το πρώτο άλμπουμ που έχουν ετοιμάσει μαζί και όσο περνάει η ώρα και εμπλουτίζουν την κουβέντα με λεπτομέρειες, η προσμονή για το δίσκο μεγαλώνει συνεχώς.

Η Ανούκ ζωγράφιζε και έπαιζε κλασικό πιάνο από μικρή. Γεννήθηκε στον Καναδά από γονείς Γαλλικής και Αλγέρικης καταγωγής, σπούδασε στη σχολή καλών τεχνών visual art και για χρόνια έζησε στο Παρίσι. Μετά πήγε να γνωρίσει την Κίνα. Μια μέρα πήγε να δει τη Νέα Υόρκη και να περάσει λίγο καιρό με άλλους καλλιτέχνες, ζωγραφίζοντας. Εκεί γνώρισε κάποιους Έλληνες και την κάλεσαν να έρθει στην Αθήνα. Ήρθε να τους επισκεφτεί με σκοπό να μείνει δύο μήνες και δεν έφυγε ποτέ.

«Μου αρέσει η ανθρωπιά των Ελλήνων» λέει. «Είναι ενδιαφέροντες, σε καλωσορίζουν και όσοι έχω γνωρίσει είναι ανοιχτοί και δυναμικοί. Μου αρέσει ο ήλιος. Μου αρέσει η γενική διάθεση της πόλης, μου αρέσει να περπατάω και να απολαμβάνω την ενέργειά της, είναι κάτι πολύ σημαντικό και την αισθάνομαι σπίτι μου κατά κάποιον τρόπο. Παρόλο που ταξίδευα πολύ, ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα έτσι. Οπότε έμεινα. Η πόλη σου δίνει κίνητρα να δημιουργήσεις. Δεν ξέρω ακριβώς ποιες λεπτομέρειες, αλλά πιστεύω ότι οτιδήποτε γράφεις ή δημιουργείς έχει επιρροές από πράγματα που έχουν ήδη γίνει στο παρελθόν. Όχι μόνο στην τέχνη, αλλά και την παλιά σου ζωή. Αισθάνομαι ότι ολόκληρη η πόλη μου δίνει έμπνευση κάθε μέρα για αυτά που γράφω. Οι άνθρωποι που γνωρίζω, οι εμπειρίες μου εδώ. Μου αρέσει η θάλασσα, το τίποτα με τα πάντα μέσα της, όταν το μπλε του ουρανού γίνεται ένα με το γαλάζιο της θάλασσας και δεν μπορείς να δεις παρά μία γραμμή, αλλά μπορείς να φανταστείς οτιδήποτε θέλεις. Αυτό μου αρέσει πολύ στη θάλασσα γι’ αυτό προσπαθώ να αναπλάθω στη σκηνή το μπλε χρώμα».

Ο Νίκος έχει προϊστορία σε ελληνικά σχήματα και ένα δυναμικό παρόν, αφού η βασική του ασχολία είναι η μουσική και κάνει παράλληλα ένα σωρό πράγματα. «Ασχολούμαι με τη μουσική από τότε που ήμουν 6 χρονών, ξεκίνησα παίζοντας μπουζούκι» λέει. «Μετά άρχισα να κάνω κλασικό τραγούδι και πιάνο από πολύ νωρίς και να μαθαίνω πώς να προγραμματίζω τον ήχο μέσα από ηλεκτρονικό υπολογιστή. Έχω υπάρξει μουσικός σε διάφορα μουσικά σχήματα, ακόμα και τώρα παίζω σε διάφορα είδη και σκηνές. Από πολύ ποπ μέχρι αρκετά πειραματικά. Μετά ήρθε η στιγμή που γνωρίστηκα με την Anouk. Έχει μια τελείως δική της ματιά για τα πράγματα, και να μην θες σε βάζει σε μία διαδικασία δημιουργίας και έμπνευσης. Είμαι πολύ τυχερός που τη γνώρισα. Τα 16 κομμάτια του άλμπουμ είναι ιδέες της Anouk που εγώ μπορούσα να τις υλοποιήσω και με βοήθησε να φτιάξουμε αυτό το δίσκο πάρα πολύ γρήγορα. Γράφτηκαν μέσα σε ένα χρόνο. Το πρότζεκτ το παρουσιάσαμε πριν από δύο μήνες και ήδη έχουν δείξει ενδιαφέρον πολλοί άνθρωποι. Είμαστε στη διαδικασία που μιλάμε με κάποιες δισκογραφικές για να δούμε πώς θα το βγάλουμε. Είμαι υπέρ της κυκλοφορίας του σε ηλεκτρονική μορφή . Το σιντάδικο έχει ξεφτίσει πάρα πολύ. Την πρόλαβα αυτή την κατάσταση με τα CD και μου λείπει που μαζεύαμε χαρτζιλίκι για να αγοράσουμε το δίσκο μας, αλλά έχει αλλάξει αυτό πια, ο δίσκος δεν αφορά κανέναν. Όλοι το ακούν στο YouTube ή τον κατεβάζουν σε mp3. Και το mp3 είναι τόσο πολύ κακό, ένα κομμάτι με συσσωρευμένο τον όγκο των πληροφοριών σε 4 Mb. Ειδικά αυτός ο δίσκος που έχει να κάνει πάρα πολύ με τον ήχο, μακάρι να ακουστεί από ένα καλό ηχοσύστημα γιατί έχει να προσφέρει υψηλή ποιότητα ήχου και παραγωγής».

Μιλούν για τους ήχους που έχουν μαζέψει και έχουν ενσωματώσει στα κομμάτια του δίσκου, για όσα τους επηρεάζουν και τους κάνουν να δημιουργούν μουσική. «Ο δίσκος είναι καθαρά διδακτικός και σίγουρα από τα 16 κομμάτια θα βρεις ένα να ταυτιστείς γιατί έχει να κάνει με την καθημερινότητα» λέει ο Νίκος. «Περιγράφει το φυσικό περιβάλλον, περιγράφει στιγμές που ζούμε καθημερινά. Και καλές και κακές. Ζούμε όπως ζει ο καθένας και αυτό προσπαθούμε να περάσουμε στη μουσική μας». Μετά μου διηγούνται πώς βρήκαν από τον πατέρα της Anouk που είναι σεισμολόγος και στον καταστροφικό σεισμό της Αϊτής ήταν εκεί και παρατηρούσε το φαινόμενο, πώς τους έστειλε τους ήχους που κατέγραψε για να τους κάνουν κομμάτι.

«Η πιο μεγάλη δυσκολία ήταν να βρούμε τρόπο επικοινωνίας επειδή προερχόμαστε από διαφορετικούς πολιτισμούς αλλά και τέχνες, ακόμα και τώρα εγώ τρελαίνομαι και υπάρχει μια αψιμαχία γιατί θέλει να μου περιγράψει έναν ήχο και λέει φαντάσου τον λίγο πιο μπλε» προσθέτει ο Νίκος. «Παρόλα αυτά, τώρα πια αντιλαμβάνομαι γιατί τον λέει μπλε και όχι γαλάζιο. Έχουμε βρει πια έναν τρόπο συνεννόησης».

Ο δίσκος είναι ηλεκτρονικός με αρκετά πειραματικά στοιχεία αλλά και ένα σωρό ήχους που σε προκαλούν να ανακαλύψεις. Τους ρωτάω αν μπορεί κανείς να εντοπίσει ελληνικά στοιχεία. «Δεν θα ακούσεις ξεκάθαρα ελληνικό ηχόχρωμα, αλλά θα ακούσεις δρόμους μουσικής. Στην Ελλάδα γεννήθηκα, στην Αθήνα μεγάλωσα, και ακόμα και άνθρωποι που μπορεί να μην άκουσαν ποτέ τους ελληνική μουσική -γιατί μεγάλωσαν με άλλους ήχους- βαθιά μέσα τους ξέρουν τον αμανέ και το κλαρίνο γιατί είναι στη φύση μας» λέει ο Νίκος. «Όπως στον Μισισιπή ακούνε μπλουζ. Είναι αδύνατο να γράψω μουσική και να μην είμαι επηρεασμένος από αυτό. Νομίζω ότι είναι και κάτι που θα κάνει το υλικό ιδιαίτερο». «Το οριεντάλ είναι στις ρίζες μου και είναι και ήχοι που απολαμβάνω» προσθέτει η Anouk.

Mother’ n Son τους βάφτισε ένας φίλος τους ηθοποιός, ο Λάμπρος Φιλίππου. «Όταν άρχισα να συνεργάζομαι με την Ανούκ και να ψάχνω ένα όνομα είπε mother ’n son» λέει ο Νίκος. «Αυτό σήμαινε για μας πάρα πολλά. Έχει να κάνει λίγο με την ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου. Εγώ γενικά είμαι της στιγμής, ενθουσιάζομαι, είμαι πιο ενστικτώδης, ενώ η Ανούκ το φιλοσοφεί λίγο περισσότερο, κρατάει τις αποστάσεις και όταν θα μιλήσει θα πει μια κουβέντα που είναι to the point. Οπότε έχει το χαρακτηριστικό της μητέρας και εγώ του παιδιού και μου κρατάει λίγο τα λουριά». «Είναι και λίγο η μητέρα φύση και όλα αυτά που μας μαθαίνει» λέει η Anouk, «το όνομα και ο ήχος αναπτύχθηκαν μαζί.

Προέρχομαι από τις visual arts κι έχω πάει σε πολλές εκθέσεις και σε μουσεία και σε κάποιον βαθμό ήταν βαρετό να πρέπει να κρατήσεις σημειώσεις για πράγματα που δεν καταλάβαινες ή δεν ήταν απαραίτητο να καταλάβαινες -γιατί ήταν καλύτερα από εσένα-, έτσι χάρηκα πολύ όταν ο Νίκος μου πρότεινε να δουλέψουμε σε αυτό το μουσικό πρότζεκτ. Μου αρέσει που πλησίασα περισσότερο τη μουσική γιατί δεν χρειάζεται να κρατάς σημειώσεις και να αισθάνεσαι κουλτουριάρης όταν την ακούς, ή σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Είναι ωραίο που συνοδεύει τις μικρές ανθρώπινες στιγμές και μπορεί να μας ενώσει. Είναι σημαντικό που μπορεί να προκαλέσει κοινά συναισθήματα, καλά ή κακά».

«Η μουσική είναι όλα αυτά τα κλισέ, εκτόνωση κλπ, αλλά είναι καθαρά μια γλώσσα, είναι κάτι που σε βοηθάει να επικοινωνήσεις. Για μένα αυτό είναι. Είναι ένας τρόπος να επικοινωνήσω αυτό που έχω μέσα μου στον έξω κόσμο. Δεν έχω την ευχέρεια του γραψίματος ή του λόγου και είμαι και τυχερός που ανακάλυψα ότι έχω αυτό αλλιώς δεν θα μπορούσα να επικοινωνήσω» λέει ο Νίκος. «Και είναι πολύ συγκινητικό ένας άνθρωπος στην άλλη άκρη του κόσμου με τον οποίο μπορεί να μην έχεις καμία επαφή να σε βρίσκει στο soundcloud ή στο site σου, να ακούσει κάτι που έχεις γράψει και να ταυτιστεί με αυτό. Μπορεί να μην ξέρει καν τη γλώσσα, αλλά να σκέφτεται ακριβώς όπως κι εσύ» λέει ο Νίκος.

«Μια αμερικανίδα τραγουδίστρια δεν είχε καμία ανταπόκριση στης χώρα της αλλά ήταν τρομερά δημοφιλής στην Αφρική γιατί εμψύχωνε την επανάσταση και όταν πήγε εκεί παρόλο που δεν ήταν τίποτα στην πατρίδα της εμφανίστηκαν να την ακούσουν δέκα χιλιάδες άνθρωποι. Στο YouTube μπορείς να δεις τις στατιστικές των ανθρώπων που σε επισκέπτονται και έχουμε πολλούς ανθρώπους στην Ινδία. Είναι καταπληκτικό αυτό», προσθέτει η Anouk.

«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μα στηρίζουν χωρίς να υπάρχει κανένα οικονομικό όφελος αυτή τη στιγμή γιατί πίστεψαν σε αυτό που κάνουμε. Οι ζωντανές εμφανίσεις μας έχουν χορό, έχουν κάποια πιο θεατρικά στοιχεία, έχουν ειδικό φωτισμό από δικό μας φωτιστή, είναι στην ουσία performance και υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα πίσω από αυτό που το στηρίζει. Έχει κι αυτό σχέση με το mother’ n son γιατί είμαστε σαν μια οικογένεια. Στις 31 Μαΐου που παίζουμε στο six d.o.g.s. θα είναι στη σκηνή και ένας κιθαρίστας, ο George Kardianos, ενώ σκοπεύουμε να το αναπτύξουμε ακόμα πιο πολύ. Όσοι περισσότεροι επί σκηνής είναι χαρά μου, ως παιδί της μπάντας. Μακάρι να μας στηρίξει ο κόσμος για να κάνουμε καλύτερες παραγωγές».

www.mothernson.com -