Novack

Bij vlagen prachtig is het albumdebuut van het Utrechtse Novack. Melancholieke pop op het breukvlak tussen indierock en folk. Sander van der Linden heeft een droevige, licht bevende stem die soms wat vlak blijft, maar dan zijn er de wonderschone instrumentaties die je bij de les houden.
Een spaarzame trompet, piano of wat handige elektronica doen wonderen in liedjes die nergens opdringerig klinken maar toch imponeren. Typisch een plaat met liedjes die live pas echt tot leven komen. - de Volkskrant (Gijsbert Kamer)

Bij vlagen prachtig is het albumdebuut van het Utrechtse Novack. Melancholieke pop op het breukvlak tussen indierock en folk. Sander van der Linden heeft een droevige, licht bevende stem die soms wat vlak blijft, maar dan zijn er de wonderschone instrumentaties die je bij de les houden.
Een spaarzame trompet, piano of wat handige elektronica doen wonderen in liedjes die nergens opdringerig klinken maar toch imponeren. Typisch een plaat met liedjes die live pas echt tot leven komen. - de Volkskrant (Gijsbert Kamer)

The Notion Express van Vladimir is een voortreffelijk album dat een aantal jaren terug onvolprezen bleef. De lome postrockerige indiepop met een jazzy kwinkslag vond wellicht niet de juiste klank om een breed publiek aan zich te binden. Aan de basis van het inmiddels uiteengevallen Vladimir stonden Sander van der Linden en Wubbo Siegers. Zij vinden samen met vier andere bandleden een nieuwe muzikale uitlaatklep in Novack. Waar kan ik beter het muzikale jaar beginnen dan bij een band van eigen bodem die nu al ruchtmakend is?

Uit het debuut Sequences & Stills blijkt duidelijk dat Vladimir niet langer voor de nummers verantwoordelijk is. De songs volgen veel overtuigender een indiepoplijn, en dan specifiek die lijn die rond de start van het nieuwe millennium met Coldplay op de voorgrond snel uitwaaierde. Verwacht echter geen grote emotionele uitwassen. Ondanks dat een hecht zesmanschap de volle sound produceert, worden de liedjes op Sequences & Stills opmerkelijk klein gehouden. Het lome karakter van Vladimir is daarmee niet helemaal verdwenen. Een zeskoppige band geeft de mogelijkheid verschillende muzikale ideeën in de songs te verwerken en Novack maakt daar op smaakvolle wijze gebruik van. Dat uit zich niet in scherpe contrasten, maar in gedetailleerde accenten die leunen op de warm golvende onderstromen. Dit geeft Sequences & Stills een ingetogen uitstraling en de band een evenwichtige sound waarin synths even natuurlijk weerklinken als een koperblazer. Novack smeedt zo een solide plaat waarin oscillerende patronen voor variëteit zorgen. De stilistische omslagen vormen zo als vanzelf de stadia van het album.

Vladimir bracht ons een eigenzinnig kunststukje voor de liefhebbers. Novack blijkt een vriendelijke indieband die de critici met een mooi gevormd geluid en het publiek met absorberende openheid binnenhaalt. Het kan worden verwacht dat deze aanpak een langere adem heeft. De band verfrist op gebalanceerde wijze een indiepopgeluid dat iedereen goed heeft leren kennen en vervreemdt zich daarbij niet van wortels in de groeiende Nederlandse alternatieve muziek. Novack is een sterke, aimabele aanwinst waarvan nog veel kan worden verwacht. - Nieuwe Geluiden

The Notion Express van Vladimir is een voortreffelijk album dat een aantal jaren terug onvolprezen bleef. De lome postrockerige indiepop met een jazzy kwinkslag vond wellicht niet de juiste klank om een breed publiek aan zich te binden. Aan de basis van het inmiddels uiteengevallen Vladimir stonden Sander van der Linden en Wubbo Siegers. Zij vinden samen met vier andere bandleden een nieuwe muzikale uitlaatklep in Novack. Waar kan ik beter het muzikale jaar beginnen dan bij een band van eigen bodem die nu al ruchtmakend is?

Uit het debuut Sequences & Stills blijkt duidelijk dat Vladimir niet langer voor de nummers verantwoordelijk is. De songs volgen veel overtuigender een indiepoplijn, en dan specifiek die lijn die rond de start van het nieuwe millennium met Coldplay op de voorgrond snel uitwaaierde. Verwacht echter geen grote emotionele uitwassen. Ondanks dat een hecht zesmanschap de volle sound produceert, worden de liedjes op Sequences & Stills opmerkelijk klein gehouden. Het lome karakter van Vladimir is daarmee niet helemaal verdwenen. Een zeskoppige band geeft de mogelijkheid verschillende muzikale ideeën in de songs te verwerken en Novack maakt daar op smaakvolle wijze gebruik van. Dat uit zich niet in scherpe contrasten, maar in gedetailleerde accenten die leunen op de warm golvende onderstromen. Dit geeft Sequences & Stills een ingetogen uitstraling en de band een evenwichtige sound waarin synths even natuurlijk weerklinken als een koperblazer. Novack smeedt zo een solide plaat waarin oscillerende patronen voor variëteit zorgen. De stilistische omslagen vormen zo als vanzelf de stadia van het album.

Vladimir bracht ons een eigenzinnig kunststukje voor de liefhebbers. Novack blijkt een vriendelijke indieband die de critici met een mooi gevormd geluid en het publiek met absorberende openheid binnenhaalt. Het kan worden verwacht dat deze aanpak een langere adem heeft. De band verfrist op gebalanceerde wijze een indiepopgeluid dat iedereen goed heeft leren kennen en vervreemdt zich daarbij niet van wortels in de groeiende Nederlandse alternatieve muziek. Novack is een sterke, aimabele aanwinst waarvan nog veel kan worden verwacht. - Nieuwe Geluiden

In 1999 stonden Sander van der Linden en Wubbo Siegers aan de wieg van de onvolprezen Utrechtse indie- en postrockgroep Vladimir. Loom en gedragen waaierden de lange nummers breed uit. Na het opdoeken van Vladimir beginnen de twee als duo met Novack, dat inmiddels is uitgegroeid tot een zeskoppige band. Meer ingesnoerd, maar niet zonder de nodige ambities zet het sextet Utrecht met het debuutalbum Sequences and Stills wederom met een dikke stip op de Nederlandse muzikale landkaart.
Wie denkt dat Novack de extremen opzoekt, rekent buiten de ingetogen kracht die schuilt in het songschrijverschap dat achter het klein gehouden nummer steekt. Met veel oor voor detail is het namelijk daarin dat Novack excelleert. Dat brengt de groep in regionen waarin Death Cab for Cutie zich ophoudt. Ook neigt het werkstuk naar Elbow, The Notwist of de vroege Coldplay. Breekbare ballades zouden zo afkomstig kunnen zijn van In a Bar under the Sea van dEUS.
Suf of sloom wordt Sequences and Stills op geen moment. Dat is te danken aan de zachtmoedig golvende ondertoon, sprankelende piano, twinkelende percussie en niet in het minst aan smaakvol gebruik van warme koperklanken. Ingetogen en subtiel kruipt Novack onder de huid en zo drapeert de groep een behaaglijke deken van bijzonder innemende indiepop over de luisteraar. Dat de plaat bovendien verpakt is in een werkelijk schitterend ontworpen hoes mag als bonus gelden; de bijna overbodige kers op de taart die nu al de boeken in mag gaan als één van de beste Nederlandse indiepopreleases van 2011. - KindaMuzik

In 1999 stonden Sander van der Linden en Wubbo Siegers aan de wieg van de onvolprezen Utrechtse indie- en postrockgroep Vladimir. Loom en gedragen waaierden de lange nummers breed uit. Na het opdoeken van Vladimir beginnen de twee als duo met Novack, dat inmiddels is uitgegroeid tot een zeskoppige band. Meer ingesnoerd, maar niet zonder de nodige ambities zet het sextet Utrecht met het debuutalbum Sequences and Stills wederom met een dikke stip op de Nederlandse muzikale landkaart.
Wie denkt dat Novack de extremen opzoekt, rekent buiten de ingetogen kracht die schuilt in het songschrijverschap dat achter het klein gehouden nummer steekt. Met veel oor voor detail is het namelijk daarin dat Novack excelleert. Dat brengt de groep in regionen waarin Death Cab for Cutie zich ophoudt. Ook neigt het werkstuk naar Elbow, The Notwist of de vroege Coldplay. Breekbare ballades zouden zo afkomstig kunnen zijn van In a Bar under the Sea van dEUS.
Suf of sloom wordt Sequences and Stills op geen moment. Dat is te danken aan de zachtmoedig golvende ondertoon, sprankelende piano, twinkelende percussie en niet in het minst aan smaakvol gebruik van warme koperklanken. Ingetogen en subtiel kruipt Novack onder de huid en zo drapeert de groep een behaaglijke deken van bijzonder innemende indiepop over de luisteraar. Dat de plaat bovendien verpakt is in een werkelijk schitterend ontworpen hoes mag als bonus gelden; de bijna overbodige kers op de taart die nu al de boeken in mag gaan als één van de beste Nederlandse indiepopreleases van 2011. - KindaMuzik

Zonder dat ze het weten staat Novack een beetje aan de wieg van Into The Great Wide Open. Vladimir, de band die aan Novack vooraf ging, maakte ooit The Notion Express. Een prachtige, sfeervolle en lijzige plaat die de soundtrack vormde voor veel strandwandelingen op Vlieland. Deze plaat verscheen bij Rara Records, het toenmalige label van Ard Boer (tegenwoordig New Music Labs) en ook het label waarop Blues Brother Castro platen uitbracht. Vladimir, en dus eigenlijk een beetje Novack, bracht mij bij Ard. Samen kregen wij het idee om een festivalletje te organiseren op Vlieland.

Alleen al om die sentimentele reden is Sequences & Stills voor mij de moeite waard. Maar dat is zeker niet de enige reden. Novack maakte een warme, dromerige plaat met een heel eigen geluid, waar ik invloeden van Nick Drake in terug denk te vinden. Die invloed is het best te horen op het prachtige akoestische gitaarloopje van Sober Times. Perfect om lang bij uit het raam te staren. Binnenkort ga ik eens testen of Sequences & Stills de strandwandeltest doorstaat. Ik twijfel er niet aan. - Kicking The Habit

Zonder dat ze het weten staat Novack een beetje aan de wieg van Into The Great Wide Open. Vladimir, de band die aan Novack vooraf ging, maakte ooit The Notion Express. Een prachtige, sfeervolle en lijzige plaat die de soundtrack vormde voor veel strandwandelingen op Vlieland. Deze plaat verscheen bij Rara Records, het toenmalige label van Ard Boer (tegenwoordig New Music Labs) en ook het label waarop Blues Brother Castro platen uitbracht. Vladimir, en dus eigenlijk een beetje Novack, bracht mij bij Ard. Samen kregen wij het idee om een festivalletje te organiseren op Vlieland.

Alleen al om die sentimentele reden is Sequences & Stills voor mij de moeite waard. Maar dat is zeker niet de enige reden. Novack maakte een warme, dromerige plaat met een heel eigen geluid, waar ik invloeden van Nick Drake in terug denk te vinden. Die invloed is het best te horen op het prachtige akoestische gitaarloopje van Sober Times. Perfect om lang bij uit het raam te staren. Binnenkort ga ik eens testen of Sequences & Stills de strandwandeltest doorstaat. Ik twijfel er niet aan. - Kicking The Habit

Zanger Sander van der Linden en drummer Wubbo Siegers hebben in korte tijd een dijk van een band opgericht met een indrukwekkend eerste album. Op ‘Sequences & Stills’ staan zonder uitzondering luisterwaardige nummers, uitblinkend in ingetogenheid en subtiliteit. Debuutcd's zijn nogal eens breed georiënteerd en wispelturig, maar Novack heeft de koers duidelijk bepaald en weet de liefhebber van indie muziek met elke track te behagen.

Zelf noemen de mannen in hun biografie Elbow en het vroege werk van Coldplay om hun werk te omschrijven. Evenals de Duitse indie rockband The Notwist. En die vergelijkingen gaan zeker op bij een eerste beluistering. Als compliment welteverstaan. In staat zijn om binnen een sterk eigen geluid zulke associaties op te roepen, getuigt van vakmanschap van deze zesmansformatie. Onmiskenbaar is ook de connectie met het eigen verleden. ‘The Notion Express’, het enige album van Vladimir, de band waar van der Linden en Siegers eerder in speelden, kan rustig gehoord worden als een geslaagde vingeroefening.

Novack toont zich bedreven in het tot stand brengen van een ultieme symbiose van snaren, toetsen, koper en slagwerk/percussie. Met oor voor verfijning die steeds meer opvalt naarmate je de cd vaker beluistert. De tweede track, ‘Focus On Details', is niet alleen een mooi voorbeeld van de warmte en nostalgie die uitgaat van slaperige trompetklanken, de titel laat zich ook uitstekend gebruiken om te omschrijven hoe dit debuut in z'n totaliteit geproduceerd is. Luister bijvoorbeeld naar het meeslepende 'When Sleep Is Gone' en ontdek hoe banjo en blazers samensmelten. En beleef hoe het gloedvolle 'A Memory Is Left' eindigt als een kleurrijke dag die langzaam verwaaid tot een hartstochtelijke herinnering. Met zijn melancholische, ingehouden manier van zingen weet frontman Van der Linden teksten en muziek steeds opnieuw onlosmakelijk aan elkaar te verbinden. Wie kan geloven dat deze cd, door een langdurige zoektocht naar een platenlabel, ruim een jaar op de plank gelegen heeft?

Razendsnel heeft Novack zich in de picture weten te spelen. Een aantal geslaagde optredens met de band Moss heeft daar zeker aan bijgedragen. Erkenning bleef niet lang uit. Eind 2010 sleepte het zestal de 3VOOR12/Utrecht Award binnen in de hoofdcategorie "meest veelbelovende artiest". En met dit laidback luisterdocument zijn ze zeker op weg naar meer succes. Nationale en internationale indie bands zullen ruimte moeten maken voor Novack. Het kan niet anders, dit nieuwe jaar wordt voor dit zestal van grote betekenis. Hopelijk krijgen ze de kans om op veel festivals te spelen en daarmee hun naam definitief te vestigen. Met wellicht zelfs een plekje op de shortlist voor de Popprijs 2011 in het vooruitzicht. Zou zomaar kunnen. - Musicfrom.nl

Zanger Sander van der Linden en drummer Wubbo Siegers hebben in korte tijd een dijk van een band opgericht met een indrukwekkend eerste album. Op ‘Sequences & Stills’ staan zonder uitzondering luisterwaardige nummers, uitblinkend in ingetogenheid en subtiliteit. Debuutcd's zijn nogal eens breed georiënteerd en wispelturig, maar Novack heeft de koers duidelijk bepaald en weet de liefhebber van indie muziek met elke track te behagen.

Zelf noemen de mannen in hun biografie Elbow en het vroege werk van Coldplay om hun werk te omschrijven. Evenals de Duitse indie rockband The Notwist. En die vergelijkingen gaan zeker op bij een eerste beluistering. Als compliment welteverstaan. In staat zijn om binnen een sterk eigen geluid zulke associaties op te roepen, getuigt van vakmanschap van deze zesmansformatie. Onmiskenbaar is ook de connectie met het eigen verleden. ‘The Notion Express’, het enige album van Vladimir, de band waar van der Linden en Siegers eerder in speelden, kan rustig gehoord worden als een geslaagde vingeroefening.

Novack toont zich bedreven in het tot stand brengen van een ultieme symbiose van snaren, toetsen, koper en slagwerk/percussie. Met oor voor verfijning die steeds meer opvalt naarmate je de cd vaker beluistert. De tweede track, ‘Focus On Details', is niet alleen een mooi voorbeeld van de warmte en nostalgie die uitgaat van slaperige trompetklanken, de titel laat zich ook uitstekend gebruiken om te omschrijven hoe dit debuut in z'n totaliteit geproduceerd is. Luister bijvoorbeeld naar het meeslepende 'When Sleep Is Gone' en ontdek hoe banjo en blazers samensmelten. En beleef hoe het gloedvolle 'A Memory Is Left' eindigt als een kleurrijke dag die langzaam verwaaid tot een hartstochtelijke herinnering. Met zijn melancholische, ingehouden manier van zingen weet frontman Van der Linden teksten en muziek steeds opnieuw onlosmakelijk aan elkaar te verbinden. Wie kan geloven dat deze cd, door een langdurige zoektocht naar een platenlabel, ruim een jaar op de plank gelegen heeft?

Razendsnel heeft Novack zich in de picture weten te spelen. Een aantal geslaagde optredens met de band Moss heeft daar zeker aan bijgedragen. Erkenning bleef niet lang uit. Eind 2010 sleepte het zestal de 3VOOR12/Utrecht Award binnen in de hoofdcategorie "meest veelbelovende artiest". En met dit laidback luisterdocument zijn ze zeker op weg naar meer succes. Nationale en internationale indie bands zullen ruimte moeten maken voor Novack. Het kan niet anders, dit nieuwe jaar wordt voor dit zestal van grote betekenis. Hopelijk krijgen ze de kans om op veel festivals te spelen en daarmee hun naam definitief te vestigen. Met wellicht zelfs een plekje op de shortlist voor de Popprijs 2011 in het vooruitzicht. Zou zomaar kunnen. - Musicfrom.nl

Onlangs werd de Utrechtse zesmansformatie Novack door 3VOOR12/Utrecht verkozen tot meestbelovende band voor 2011. Die uitverkiezing was terecht, zo bewijst dit bijzonder geslaagde debuutalbum. Kernleden Wubbo Siegers en Sander van der Linden zaten eerder samen in Vladimir, waar ze met shoegaze, uitgesponnen postrock en gitaarmuren à la Mogwai werkten. Novack was slechts een zijproject, dat na het uiteenvallen van Vladimir promotie kreeg. Net als bij die band weet Novack met weinig middelen muzikale verhalen te vertellen die heel slim aan de juiste kant van het pad tussen saai en subtiel blijven. Smaakvol en ingetogen zijn de andere sleutelwoorden op Sequences & Stills, dat al in 2009 opgenomen werd en anderhalf jaar later geen moment verouderd klinkt. Het is een debuut om heel blij van te worden. Ze laten horen dat het geen toeval is dat de groep onlangs als voorprogramma met Moss toerde en ook liefhebbers van El Pino & The Volunteers en Elbow kunnen hiermee uit de voeten. Ook de vroege Coldplay is als invloed aan te wijzen in songs als When Sleep Is Gone. Liedjes eruit pikken doet echter geen recht aan Sequences & Stills, dat zich het best in het klassieke albumformaat laat beluisteren. Novack is een aanwinst voor de Nederlandse gitaarmuziek. - OOR (Jasper van Vugt)

Onlangs werd de Utrechtse zesmansformatie Novack door 3VOOR12/Utrecht verkozen tot meestbelovende band voor 2011. Die uitverkiezing was terecht, zo bewijst dit bijzonder geslaagde debuutalbum. Kernleden Wubbo Siegers en Sander van der Linden zaten eerder samen in Vladimir, waar ze met shoegaze, uitgesponnen postrock en gitaarmuren à la Mogwai werkten. Novack was slechts een zijproject, dat na het uiteenvallen van Vladimir promotie kreeg. Net als bij die band weet Novack met weinig middelen muzikale verhalen te vertellen die heel slim aan de juiste kant van het pad tussen saai en subtiel blijven. Smaakvol en ingetogen zijn de andere sleutelwoorden op Sequences & Stills, dat al in 2009 opgenomen werd en anderhalf jaar later geen moment verouderd klinkt. Het is een debuut om heel blij van te worden. Ze laten horen dat het geen toeval is dat de groep onlangs als voorprogramma met Moss toerde en ook liefhebbers van El Pino & The Volunteers en Elbow kunnen hiermee uit de voeten. Ook de vroege Coldplay is als invloed aan te wijzen in songs als When Sleep Is Gone. Liedjes eruit pikken doet echter geen recht aan Sequences & Stills, dat zich het best in het klassieke albumformaat laat beluisteren. Novack is een aanwinst voor de Nederlandse gitaarmuziek. - OOR (Jasper van Vugt)