Will Samson

Uncut (oct 2012)

Review of the new album Balance, rating: 8/10 - Uncut Magazine

Traag en bezwerend naar hogere sferen

Na een volle week aan bombast en late nachten, is het fijn rustig op te kunnen starten op de vroege zondagmiddag. Constellations biedt daarvoor de juiste ambiance. Het drietal uit Engeland bouwt met laag op laag een rustgevende soundscape waarbij op het achterdoek beelden van bergen en desolate landschappen worden geprojecteerd. Om extra diepte aan het geluid te geven wordt er met trompet of melodica door de zaal gelopen. Dit geeft beweging aan het in het anders vrij stabiele plaatje dat ergens hangt tussen The Boxhead Ensemble en de rustige stukken van Do Make Say Think.

CONCERT
Constellations, zondag 20 september, Paradox

MUZIEK
Ambient postrock om bij in trance te geraken.

PLUS
Delicate soundscapes die de node rust geven in een week of weekend van bombast. Met kleine middelen wordt een zeer gelaagd geluidsbeeld geschapen dat zich goed meet met de bergtoppen waar overheen wordt gevlogen in de visuals.

MIN
Soms kabbelt het wat lang door rond dezelfde thema’s. De diepte, dreiging of spanning die vergelijkbare bands hebben ontbreekt op die momenten.

CONCLUSIE
Voor de mensen die de zondag beginnen in Paradox, is dit een fijne opstart van de laatste dag. Even achteruitzakken en genieten.

CIJFER
7,6 biljoen sterren. - 3voor12 / Tjeerd van Erve

When a man arrives on stage fresh from Tibet in a Tintin T-shirt and a North Face jacket, you know he means business, and Will Samson did not disappoint……something oceanic and transcendental for the rest of us - BBC Club Live! London

Eens in de zoveel tijd komt er iets op je weg, waarvan je onder de indruk bent. Ik kreeg een e-mail van een artiest met daarin een youtube-filmpje. Dat was prachtig. Er ontstond een e-mailwisseling. Uiteindelijk ben ik de eerste na de maker zelf en zijn platenmaatschappij die zijn album mag beluisteren. Is het net zo mooi als de uitvoering op youtube? Ja, zeker. Anders, maar zeker zo mooi. Prachtig is waarschijnlijk een betere aanduiding.
Het album komt pas in Mei in Europa uit (April in Azië). Waarom nu al gerecenseerd? Omdat ik niet kan wachten... Om eenieder attent te maken op wat gaat komen... Omdat het gewoon mooi is...


Het gaat hier om Will Samson. Hij tourde al in Duitsland met de Groningse band The Black Atlantic. Will is een Engelsman, die de eerste 10 jaar van zijn leven aan de westkust van Australie doorbracht. Een belangrijke invloed op zijn leven zijn de ervaringen die hij op 19-jarige leeftijd opdeed tijden een reis van vier maanden door Azië en de Himalaya. In de twee jaar na deze inspirerende reis (waarin hij gezegend werd door een boeddhistische monnik, veel Nepalese thee dronk, kennismaakte met Indiase juwelensmokkelaars, de Nepalese monarchie zag vallen en door de himalaya trok en de zon zag zakken achter de heilige berg) nam hij veel muziek op. Veelal ambient/experimentele en instrumentale muziek onder verschillende aliassen. Totdat hij in januari bij zijn huidige platenmaatschappij kwam en hij de kans kreeg een album te maken.

In zijn muziek is de inspiratie van zijn reis terug te horen. Dat, in combinatie met zijn ervaring met ambient en experimentele muziek maken Will tot een schilder. Een schilder met muziek. De 'hoge' wereld is zijn inspiratie, het palet met prachtige klanken zijn basis en het schilderij met de mooiste landschappen zijn composities.
Iedere compositie van Will heeft de pointillistische kenmerken van Seurat, maar dan in muziek. Een verwevenheid van klanken, elk op zich staand, met een zekere doorzichtigheid en een bijzondere weergave van licht, die samen een geheel vormen. Een poetische omschrijving van dit album met simpele songs voor de "lost, the lonely and the hopeful".

Het album bevat 8 nummers met emoties van verlangen, zelfvertwijfeling, angst en eenzaamheid naar vreugde en viering. Het album is in zes maanden ontstaan op een kleine intieme kamer met behulp van een 8-trackrecorder.
Het album start met My Broken Mirror. Een nummer met een galmende piano met een lichte sacrale zang bijna op de achtergrond. Nog wat verder in dit landschap staat de gitaar die subtiel de blauwe wolkenlucht schildert, waartegen het geheel zich afspeelt. Panda Bears is wat meer gitaargeoriënteerd en rustig, als kabbelend water. Met Meet me at Home kom je thuis. Een piano met mooi tweestemmig gezongen teksten.
De eerste (elektronische) drumklanken hoor je op Find Me in the Ocean. Dit als een basis voor enkele patronen op gitaar. Eén in voorzichtige lagen opgebouwde sereniteit, alsof je onder water bent. Met Violins and Polaroids kom je terecht in een rijker geschakeerd landschap. Meer instrumenten en meerstemmig gezongen. Anderzijds opgebouwd met eenzelfde rust en eerlijkheid. Nummer zes is Sleeping, waarin Will zich op het gebied van zang wat laat gaan op het eind, zonder daarbij qua uitstraling uit de bocht te vliegen. Friends laat veel licht door. Een eenvoudig klankenpatroon dat je doet denken aan een kerkorgel.
En als afsluiter van dit album Great Plains, dat zowaar een echt drumgeluid laat horen. Eigenlijk een meer klassieke opbouw van een song, wat anders dan de anderen. Maar echter wel doorspekt met pakkende klanken. Het behoudt wel het rustige karakter van het geheel en is daarmee een waardige afsluiter.

Een album om van de onder de indruk te raken. Met iedere keer afspelen word ik opnieuw geraakt door de subtiliteit van het palet aan klanken in de voor- en achtergrond van het landschap, het ongrijpbare van de composities en het uiteindelijk fragiele geheel. Wat Will voor ons schildert is opgebouwd uit klanken, de zich met elkaar verweven tot een fragiel geheel waar overal het licht doorheen schijnt. Voor liefhebbers van Sigur Ros, The Black Atlantic en Jonsi een absolute must.

Eind mei is Will in Nederland en zal enkele concerten geven. Dus mis hem niet. - Stillife

Berlin-based Will Sansom presents a fragile blend of acoustic pop and ambient electronics through Japan's Nature Bliss/PLOP records - home to music from Rod Modell and F.S. Blumm. 'Hello Friends, Goodbye Friends' is a very canny blend of falsetto vocals strongly reminding of Tom Krell's HTDW album, with tender acoustic guitar, the most tingling brand of lo-fi electronics and decayed piano ambience. We can imagine quite a lot of people falling deeply in love with this release. Check! - Boomkat (UK)