Xavier Losada

"Acantilado" by Xavier Losada is a creative CD of experimental Chamber and Avant Garde music. It features 8 themes, 4 mastered and 4 remastered. It is a highly cinematic album, but in a minimalist way. The arrangements are certainly "out there" and will challenge your ears. Lots of tonal piano lines and progressions mixed with eerie sounds and some ethnic instruments. The quality of sound is quite good and attention was paid to every detail. Highlights include "La Calma," which is the lead-off track and lets you know right away what you are in store for as it fades in with faint gong strikes, followed by a promise filled piano line that eventually moves into a dark place. "La Meurte de Emp'edolces" features many unique ethnic sounds (rainsticks, digerdoos, etc...) and has a curious Tuba arrangement. If you like experimental classical music, you'll enjoy this inventive CD.
-William and the RadioIndy.com Reviewer Team - Radio Indy

"Acantilado" by Xavier Losada is a creative CD of experimental Chamber and Avant Garde music. It features 8 themes, 4 mastered and 4 remastered. It is a highly cinematic album, but in a minimalist way. The arrangements are certainly "out there" and will challenge your ears. Lots of tonal piano lines and progressions mixed with eerie sounds and some ethnic instruments. The quality of sound is quite good and attention was paid to every detail. Highlights include "La Calma," which is the lead-off track and lets you know right away what you are in store for as it fades in with faint gong strikes, followed by a promise filled piano line that eventually moves into a dark place. "La Meurte de Emp'edolces" features many unique ethnic sounds (rainsticks, digerdoos, etc...) and has a curious Tuba arrangement. If you like experimental classical music, you'll enjoy this inventive CD.
-William and the RadioIndy.com Reviewer Team - Radio Indy

Xavier Losada woont en werkt in Venezuela en hij weet daar, in die relatieve uithoek, het ene na het andere meesterwerkje te maken. Ambulancia Estrellada is een "gesproken woord-project", zoals hij het zelf noemt, dat een enorme meerwaarde krijgt door Losada's arrangementen. Persoonlijk versta ik nauwelijks iets van de teksten (al veerde ik toch even op toen ik, luisterend op de fiets, ineens "bicicleta" hoorde), maar dat maakt weinig uit, ook al lijkt het hier juist volledig om de teksten te gaan. De fraaie, weerbarstige muziek die Losada om die teksten van Bruno Galindo heenbouwt doen denken aan kruiende ijsschotsen en kraakheldere witte winterdagen. Wat vreemd is voor een album dat uit Venezuela komt. Open oren zijn wel vereist, want Losada maakt unieke muziek die je nog nooit eerder gehoord hebt, en hij blijft zoeken naar grenzen. De muziek lijkt dan wel wat weerbarstig, door de heldere, transparante opbouw is het zeker geen ontoegankelijke muziek. Drie fragmenten om een idee te krijgen van de rijkdom van dit fraaie album. - Moors Magazine

Xavier Losada woont en werkt in Venezuela en hij weet daar, in die relatieve uithoek, het ene na het andere meesterwerkje te maken. Ambulancia Estrellada is een "gesproken woord-project", zoals hij het zelf noemt, dat een enorme meerwaarde krijgt door Losada's arrangementen. Persoonlijk versta ik nauwelijks iets van de teksten (al veerde ik toch even op toen ik, luisterend op de fiets, ineens "bicicleta" hoorde), maar dat maakt weinig uit, ook al lijkt het hier juist volledig om de teksten te gaan. De fraaie, weerbarstige muziek die Losada om die teksten van Bruno Galindo heenbouwt doen denken aan kruiende ijsschotsen en kraakheldere witte winterdagen. Wat vreemd is voor een album dat uit Venezuela komt. Open oren zijn wel vereist, want Losada maakt unieke muziek die je nog nooit eerder gehoord hebt, en hij blijft zoeken naar grenzen. De muziek lijkt dan wel wat weerbarstig, door de heldere, transparante opbouw is het zeker geen ontoegankelijke muziek. Drie fragmenten om een idee te krijgen van de rijkdom van dit fraaie album. - Moors Magazine

Xavier Losada begon als gitarist en componist in een rockband, maar al snel ging hij als componist en live muzikant aan de slag bij theatergezelschappen als het Kaiser Soze Teatro. Escritoria is het eerste solo-album van deze Venezolaanse alleskunner, en het is een juweeltje.
Mijn zoon van achttien zei verbaasd: "Deze muziek gaat ook helemaal nergens over" toen hij een half uurtje gehoord had. Ik ben dat volstrekt met hem oneens, want wat mij betreft gaat deze muziek juist overal over. Op het eerste gehoor rustig voortkabbelend, maar met veel verschillende lagen, verrassende geluiden, wat summiere psychedelische effecten, jazzy fragmenten en mooie melodieën.

Losada doet alles zelf, en dat is bijna ongelofelijk als je zit te luisteren, want er lijkt meestal een hechte band te spelen, maar Losada bespeelt niet alleen alle instrumenten, hij is ook verantwoordelijk voor de arrangementen, de productie, de foto's en tekeningen in het boekje, alles. Het is een album dat je niet uit Venezuela verwacht - avantgardistisch, jazzy, filmisch en tegelijkertijd heel fraaie wereldfusie.

De acht composities op deze cd vertellen acht verschillende verhalen, maar ze vormen samen wel een mooi compleet album. Onbenoembare muziek die je net zo goed onder experimentele avantgarde of moderne serieuze klassieke muziek zou kunnen schuiven als onder jazz of wereldmuziek. Dat maakt het moeilijker om de muziek op een goede manier aan te prijzen, maar wat uiteindelijk telt is dat het simpelweg om bloedmooie muziek gaat, die steeds maar mooier wordt. Een juweel van een plaat. - Moors Magazine

Xavier Losada begon als gitarist en componist in een rockband, maar al snel ging hij als componist en live muzikant aan de slag bij theatergezelschappen als het Kaiser Soze Teatro. Escritoria is het eerste solo-album van deze Venezolaanse alleskunner, en het is een juweeltje.
Mijn zoon van achttien zei verbaasd: "Deze muziek gaat ook helemaal nergens over" toen hij een half uurtje gehoord had. Ik ben dat volstrekt met hem oneens, want wat mij betreft gaat deze muziek juist overal over. Op het eerste gehoor rustig voortkabbelend, maar met veel verschillende lagen, verrassende geluiden, wat summiere psychedelische effecten, jazzy fragmenten en mooie melodieën.

Losada doet alles zelf, en dat is bijna ongelofelijk als je zit te luisteren, want er lijkt meestal een hechte band te spelen, maar Losada bespeelt niet alleen alle instrumenten, hij is ook verantwoordelijk voor de arrangementen, de productie, de foto's en tekeningen in het boekje, alles. Het is een album dat je niet uit Venezuela verwacht - avantgardistisch, jazzy, filmisch en tegelijkertijd heel fraaie wereldfusie.

De acht composities op deze cd vertellen acht verschillende verhalen, maar ze vormen samen wel een mooi compleet album. Onbenoembare muziek die je net zo goed onder experimentele avantgarde of moderne serieuze klassieke muziek zou kunnen schuiven als onder jazz of wereldmuziek. Dat maakt het moeilijker om de muziek op een goede manier aan te prijzen, maar wat uiteindelijk telt is dat het simpelweg om bloedmooie muziek gaat, die steeds maar mooier wordt. Een juweel van een plaat. - Moors Magazine

Xavier Losada is een Venezolaans muzikaal genie dat met Acantilado opnieuw laat horen dat hij in het grensgebied tussen jazz en serieuze klassieke muziek meesterlijke pakkende muziek kan maken. Acantilado is eigenlijk een ep van nog geen twintig minuten, die je daarna nog een keer in een andere mix hoort. Dat lijkt wat overbodig, maar door die andere blik op dezelfde muziek realiseer je je des te sterker hoe mooi en geraffineerd het allemaal in elkaar steekt.
De hoofdrol in deze composities is weggelegd voor de piano, maar de tuba speelt een niet te onderschatten rol, en er worden ook wat elektronische spelletjes gespeeld, wat percussie toegevoegd en wat sporadische strijkers. De titels doen een wat somberder muziek verwachten dan je te horen krijgt: Inferno, La Muerte de Empedocles en Sin Destino klinken vooral helder en transparant, zeker in de eerste versie. De tweede mix is wat donkerder en compacter, maar zeker niet minder goed. De muziek is in ieder gaval spannend van begin tot eind.

Dit is ook absoluut geen muziek om somber van te worden, integendeel, het is een frisse muzikale wind met intelligente trekjes, die je weer eens laat horen dat in de muziek alles nog steeds mogelijk is. Avontuurlijke muziek voor luisteraars met open oren. - Moors Magazine

Xavier Losada is een Venezolaans muzikaal genie dat met Acantilado opnieuw laat horen dat hij in het grensgebied tussen jazz en serieuze klassieke muziek meesterlijke pakkende muziek kan maken. Acantilado is eigenlijk een ep van nog geen twintig minuten, die je daarna nog een keer in een andere mix hoort. Dat lijkt wat overbodig, maar door die andere blik op dezelfde muziek realiseer je je des te sterker hoe mooi en geraffineerd het allemaal in elkaar steekt.
De hoofdrol in deze composities is weggelegd voor de piano, maar de tuba speelt een niet te onderschatten rol, en er worden ook wat elektronische spelletjes gespeeld, wat percussie toegevoegd en wat sporadische strijkers. De titels doen een wat somberder muziek verwachten dan je te horen krijgt: Inferno, La Muerte de Empedocles en Sin Destino klinken vooral helder en transparant, zeker in de eerste versie. De tweede mix is wat donkerder en compacter, maar zeker niet minder goed. De muziek is in ieder gaval spannend van begin tot eind.

Dit is ook absoluut geen muziek om somber van te worden, integendeel, het is een frisse muzikale wind met intelligente trekjes, die je weer eens laat horen dat in de muziek alles nog steeds mogelijk is. Avontuurlijke muziek voor luisteraars met open oren. - Moors Magazine

Xavier Losada is een geniale componist en muzikant. Eerder schreef ik hier al over zijn cd Acantilado, en over Escritorio, en sinds ik die twee albums gehoord heb wil ik de man volgen op zijn muzikale avonturenreis. Hij stuurde me spontaan zijn nieuwe album, nog voordat het verschenen is, waardoor ik je hier een paar unieke fragmenten kan laten horen, die duidelijk maken waarom ik Losada zo goed vind. Kristalhelder, buitengewoon spannend en onverwacht, en beter dan Thelonious Monk, waar hij met zijn pianospel hier af en toe aan doet denken. Maar waar Monk nog wel eens wat modderig gaat klinken, en te bewust artistiek, klinkt Losada puur, helder en altijd vlijmscherp en raak. Luister naar de fragmenten, en als je dan de smaak te pakken hebt, ga dan op zijn website nog even verder luisteren. - Moors Magazine

Xavier Losada is een geniale componist en muzikant. Eerder schreef ik hier al over zijn cd Acantilado, en over Escritorio, en sinds ik die twee albums gehoord heb wil ik de man volgen op zijn muzikale avonturenreis. Hij stuurde me spontaan zijn nieuwe album, nog voordat het verschenen is, waardoor ik je hier een paar unieke fragmenten kan laten horen, die duidelijk maken waarom ik Losada zo goed vind. Kristalhelder, buitengewoon spannend en onverwacht, en beter dan Thelonious Monk, waar hij met zijn pianospel hier af en toe aan doet denken. Maar waar Monk nog wel eens wat modderig gaat klinken, en te bewust artistiek, klinkt Losada puur, helder en altijd vlijmscherp en raak. Luister naar de fragmenten, en als je dan de smaak te pakken hebt, ga dan op zijn website nog even verder luisteren. - Moors Magazine